دیوان آتشی شیرازی

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از آتشی شیرازی، سید طاهر خباز شیرازی مشهدی، زنده در 910ق و در گذشتۀ گویا در 928ق. با دیباچه‏ ای كه دارندۀ نسخه بر آن نوشته و می‏گوید: آنچه از این دیوان برمی‌آید آنستكه سراینده در شیراز زاده شده، همانجا آموزش یافته، همسر گزیده است. پس از درگذشت پدر گرفتار رنج و دست‌تنگی شده، به هند رفته، نزد مصطفی خان والی آنجا جایگاه یافته، به دارایی سرشار رسیده است. گذشته از سرایندگی به پزشكی نیز می‏پرداخته و این كار رسمی‌ او بوده است. از دیوانش مطالب اجتماعی و تاریخی آن روزۀ شیراز و اصفهان به دست می‏آید. (عكس). 
منابع دیگر:   نسخه‏ ها، 2206/3 (4 نسخه)؛ مشترك، 1967/9؛ ذریعه، 1/9، همانجا 220/21 «معدن الافکار» از همو؛ اعلام، 1/1 آتشی.
345،   نستعلیق چلیپا، سدۀ 12ق. 4 ستونی، آغاز متن: ندارم در هنر اصلاً قرینه/ به دل دارم چو دریا صد دفینه. انجام: من ندارم باك از این بد مشربان/از زمین پروا ندارد آسمان. (عكس).     شمث‍ 316468
 اصل نسخه:   بخش كمی‌از آن است، دانشگاه، ش 2412 (دانشگاه، 1040/9).
 

خرید فایل اسکن