خمسۀ ناقصه؛ خمسۀ ضروریه

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از طغرای مشهدی (1100ق/8-1689م). به نثر آمیخته به نظم، در آن 5 تن از آشنایان خود و وابستگان دربار دكن را به سختی بد گفته است: شیخ محمد خاتون، ادریس مازندرانی، یولچی خان، درویش روستایی. چیزی ست در برابر «تذكرۀ الاتقیا»ی (هف‍) او.
آغاز: آزرده‏ ام از دیدن بی دردی چند/ افسرده ‏ام از صحبت دم سردی چند كوتاهی...
انجام:   چیزی كه به شكل اوست می‌ترسم از آن/ چون مار زده ز ریسمان می‏ترسم.
منابع دیگر:   فهرستواره، 2127/3 «خمسۀ ناقصه»، 2416 طغرا (نمایه)؛ نسخه ‏ها، 3557/5 (4 نسخه)؛ مشترك، 175/5 (9 نسخه)، همانجا 623 برای نسخه‏ ها و منابع بیشتر.
(18)200،   نستعلیق تحریری، سدۀ 12ق. در مجموعه «رسایل» او، (ص226-234).     شمث‍ 316477
اصل نسخه:   گنج‌بخش، ش 2086 (گنج، 1263/3).
 

خرید فایل اسکن