الحاشیة علی شرح التجرید 

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از خواجه افضل تركه به آنچنانكه در ص. ع. آمده است (  شرح قصیدۀ برده، به فارسی)كه می‏تواند افضل ‏الدین محمد ترکۀ اصفهانی،(طبقات)نیای صاین‌الدین علی تركۀ خجندی(د 835 ق/ 1432م) یا هم‌نامش قاضی روزگار تهماسب (930-984ق) باشد.
حاشیه ‏ای است بر بخش الهیات شرح تجرید، بی‏ دیباچه‏ ای.
نسخۀ در دست با دو سرآ‎غاز است كه گویا هر دو از همان خواجه افضل‏ تركه باشد.
آغاز (1):   بسمله. اما بعد، فیقول العبد الاقل مما یتعقل، افضل، قد كان لی فی سلف‏ الزمان بعض القیود علی المبحث الالهی من التجرید مما استوضحت به بعض المجملات و حاولت حل بعض المشكلات... قال المص: المقصد الثالث فی اثبات الصانع و صفاته و آثاره: ای فی اثبات ذاته و احكام صفاته و افعاله. قوله صفاته عطف علی اثبات الصانع فلا یدخل علیه الاثبات كیف لا.
آ‎غاز (2):   بسمله. قال المقصد الثالث فی اثبات الصانع الخ. قوله فله موثر الخ. قد تقرر فی الامور العامة ان الممكن و هو الذی لایقتضی لذاته الوجود و لا العدم لا یكون احد طرفیه بالنسبة الیه لذاته اولی.
انجام:   و المرجح القدیم لا یكون الا من الله تعالی قبل عدم استقلال فعله مع تأثر تعالی مستقل فی فعله. فثبت هذا الفرق.
منابع دیگر:   مرعشی ـ اشكوری، 266/9 ش 3466 «شرح قصیدۀ برده» از افضل‌الدین فرزند صدرالدین تركه كه به مغیث‌الدین ابوالفتح سلطان ابراهیم پیشكش شده است، و نسخه كهنی از آن در مرعشی هست؛ طبقات، 89/9 علی تركه و نیایش افضل‌الدین محمد تركه، همانجا از افضل‌الدین محمد تركه یاد شده كه در سدۀ دهم می‏زیسته و جایگاه قضاوت از تهماسب (930-984ق) را داشته است؛ اعلام، 2039/3 محمد تركه، افضل‌الدین و چند كارش. 
290،   نستعلیق تحریری پخته، سدۀ 10-11ق. 49 ص. فتو در 27 گ. (عكس).     شمث‍ 316169
اصل نسخه:   گنج‌بخش، ش 10743 فهرست چاپ نشده.

خرید فایل اسکن