النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از شیخ طوسی، محمد بن محمد بن علی (د 460ق/1-1262م). فقه علمی است برای مقدان بی‌استدلال، در چند «کتاب» از طهارت تا دیات، و هر یک در چند «باب». 
در تهران، 1276ق، سنگی، و پس از آن چند بار چاپ شده است. از آن میان در بیروت با پیشگفتار پدرم صاحب ذریعه، سپس دکتر مهدوی با ترجمۀ فارسی ناشناخته‌ای از این متن، تهران، 1382ق، چاپ کرده که گفته شده این ترجمه می‌تواند از خود شیخ طوسی باشد. 
آغاز:   الحمدلله مستحق الحمد و موجبه و صلی الله علی خیرته من خلقه من و الطاهرین من عترته و سلم تسلیما. باب ماهیة الطهارة و کیفیة. 
منابع دیگر:   ذریعه، 403/24؛ اعلام، 2/ 1239: طوسی؛ طبقات،161/5؛ مشار، عربی، 973: برای چاپ‌هایش؛ مرعشی، 265/1: نسخۀ مورخ 507ق. 
1566،   نسخ دو دست: بی‌نام و بی‌تاریخ، با تاریخ تملک 1164ق، آغاز برابر، انجام کتاب در مکاسب: ما افسده و لا باس ببیع جوارح الطیر کلها و اخد ثمنها و التکسیت بها بجمیع الوجوه (ص 272). انجام باب جنایات: لم یکن علیه شیئ فان اتلف ذالک ذمی حرره کان علیه ضمانه، فان اتلفه علیه و کان قد اظهره لم یکن علیه شیئ علی حال. با نشان مهر بیضی «نعم المولی و نعم النصیر» که می‌تواند از نویسندۀ نسخه باشد (ص539). نسخه مقابله شده، افتادگی‌ها در کناره‌ها آورده شده است. وقفنامه بر گروه شیخیان کرمان، با تولیت محمدخان، به تاریخ 1289ق، با نشان مهر کوچک «ملکه» (ص 1)، یادداشت شیخ محمد بن شیخ علی ابودیب، 1164 (ص 1). 
539 ص، 19 س، 10/5×19، 21×30 سم‍ ، فتو.     شمث‍ 251771

خرید فایل اسکن