العهد؛ المعاهده؛ العهد فی تزکیة النفس؛ هذا ما عاهده الله

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از ابن‌سینا، ابوعلی حسین بن عبدالله (375- 428ق/985-1036م).
از این گفتار دو تحریر در دست است: یکی کوتاهتر و در آن بنده‌ای با خدای خود پیمان می‌بندد و در آن صیغۀ مفرد بکار برده می‌شود، دوم کمی گسترده‌تر و در آن دو تن هستند که با خدا پیمان می‌بندند و در آن صیغۀ تثنیه بکار برده می‌شود (مهدوی). نسخۀ در دست تحریر دوم است که دو تن با پروردگار خود پیمان می‌بندند.
یکی از تحریرهای آن با «شرح هدایة»، 1313 چاپ شده است.
آغاز:   بسمله. هذا ما عاهدالله به فلان و فلان، بعد ما عرفا ربهما و الهما و واهب العقل و القوة لهما و المبداء الاول لوجودهما...
انجام:   بهذه الدیانة کان الله لهما و وفقها لما بتوخیانه بمنه. و هو حسبنا هادیا و حافظا و صلی‌الله علی محمد و آله و سلم تسلیما کثیرا.
منابع دیگر:   دایرةالمعارف بزرگ، 1/4: ابن‌سینا؛ ذریعه، 362/15 («العهد فی تزکیة النفس»؛ مهدوی، فهرست مصنفات، 182؛ اعلام، 1033/2: سینا؛ طبقات، 63/5.
(14)1967،   نستعلیق تحریری پخته شکسته‌آمیز، سدۀ 11ق (ص 137-141)، در کنارۀ نسخه به نام «هذا ما عاهده الله» نامیده شده است، آغاز و انجام برابر نمونه.     شمث‍ 252201

خرید فایل اسکن