علمیه(رسالة علمیه)؛ علم الله تعالی

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از علی‌اکبر بن معصوم بن علی‌اکبر مرندی [تبریزی] (نک‍ : روضة الجنان در رد ایقان). به دستور استادش «سمی نبی‌الله محمد» که بایستی نامش محمد باشد. دربارۀ علم و علم خداوند، در آنچه از سخنان آن استاد بهره برده بود، با دید شیخیان با سربندهای «فصل» بی‌شماره: فصل فی اقول العلماء (در تعریف علم و علم پروردگار)، فصل اذا عرف اضطراب الاقوال و تشتت الاحوال فی بیان علم الله، فاذکر ما هو حقیقة الحال، فصل فیعلم اولاً ان التکلم فی الذات لیس من مذهب آل محمد. فصل فلیعلم أن کل مدرک بفتح الراء حقیقة و هو هو. در انجامه تاریخ به پایان رسیدت یکشنبه ع 1297/2ق. در قریۀ لنجر آمده است.
آغاز:   الحمدلله الذی عجر الاوهام ان تنال لدّ وجوده، و حجب العقول ان تخیل ذاته و تقدس فی ان تدرک... و بعد، فیقول العبد الحقیر المتعرف بالقصور علی اکبر بن معصوم بن علی اکبر المرندی.
انجام:   و هی ذات الانوار فی جمیع الدیار و صلی‌الله علی محمد و آله الطهار و شیعتهم الابرار و لعنة الله القهار علی اعدائهم الفجار مادام اللیل و النهار. قد حصل الفراغ من تصنیف هذه الرسالة فی قریة لنجر فی یوم الاحد من شهر ربیع الثانی فی سنة 1297ق. حامداً مصلیاً مستغفراً.
(1)2105،   نستعلیق تحریری شکسته آمیز، نگارنده، یکشنبه ع 1297/2ق (ص 2-71)، آغاز و انجام برابر بالا. با یادداشتی که بایستی از همان استاد باشد که به وی دستور نگارش را داده است: « ما شاءالله بسیار خوب نوشته‌آید، همه‌اش را مطالعه نکردم، قدری از اوایل را نگاه کردم بسیار خوب نوشته‌اید» (ص 71).
با خط خوردگی‌هایی از نگارنده.     شمث‍ 252240

خرید فایل اسکن