زبدة الالواح

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از خواجه محمود فرزند محمد دهدار، متخلص به عیانی (د 1016ق/7- 1668م). دربارۀ نام او سخن است (نک‍ : مشترک، 1/6).
جفر و تکسیر و رمل و اختربینی است. گفته شده در 1 «مقدمه» و 5 «فصل» و 1 «خاتمه» است. نسخۀ در دست بخشبندی ندارد. و در دیباچه از هرگونه بخشبندی سخنی نرفته است.
دست‌کم دو بار چاپ شده است.
آغاز:   حمدله. صلات... بعد از حمد و ثنای حضرت کبریا و درود و تحیت سرور انبیا و هادی اصفیا، شروع می‌رود... مسماست به زبدة الالواح...
انجام:   بارک‌الله لنا و لکم انه رؤف رحیم. الحمدلله رب‌العالمین. سپس یادداشت تملک پیشگفته.
منابع دیگر:   مشترک، 6/1 «الف انسانیت»، همانجا، 354/1- 355 «زبدةالالواح»؛ ذریعه، 20/12؛ نفیسی، 1/397؛ مشار، مؤلفین،791/5؛ مشار، 2754/2: دو چاپ مرعشی، 348/14 «زبدةالالواح».
(4)1917،   نستعلیق ریز پخته، سدۀ 11ق. با یادداشت تملک 1152ق (ص 200-202). آغاز و انجام برابر.     شمث‍ 252142

خرید فایل اسکن