زبدة الاصول

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از شیخ بهایی، بهاءالدین محمد بن محمد (953-1031ق/ 1546-1621م). در اصول فقه شیعی، در 5 «منهج» و هر منهج در چند «مطلب» و هر مطلب در چند «فصل»: المنهج الاول فی المقدمات، المنهج الثانی فی الادلة الشرعیه، المنهج الثالث فی مشترکات الکتاب والسنة، الرابع فی الاجتهاد و التقلید، المنهج الخامس فی الترجیحات.
از متون درسی بوده، بارها شرح و حاشیه‌نویسی و چاپ شده است.
آغاز:   ابهی اصل یبتنی علیه الخطاب و اولی قول فضل ینتمی الیه... و بعد، فیقول راجی عفو ربه الغنی محمد المشتهر ببهاءالدین العاملی تجاوزالله عنه. هذا یا اخوان فی الدین.
منابع دیگر:   ذریعه، 12/ 19 «زبدة الاصول»، همانجا، 102/6: برای «حاشیه»ها بر آن، همانجا، 297/13 تا 302: برای «شرح»هایش؛ اعلام، 329/1 بهایی؛ طبقات، 85/11: بهاءالدین؛ مشار، عربی، 504: که نشانی 4 چاپ آن را داده؛ مرعشی، 59/1 ش 47.
انجام:   والزم ما هو اقرب الی النفوس (التقوی) و الحمدلله علی نعمائه والصلاة... فرغ من نقله الی البیاض مولفه... محمد المشتهر ببهاءالدین العاملی... فی ثانی عشر اول شهور السنة الثانیة من العشر الثانی بعد الألف. والحمدلله ... و الصلاة علی من لانبی بعده.
(3)1780،   تحریری پخته، یوسف بن محمدعلی الحضری الحلی، در حضرت غروی (نجف) 20 ج 1065/2ق (ص 100-254)، آغاز برابر، با حاشیه‌های بسیار در کناره‌ها با نشانه‌های: منه رح، شرح، تفتازانی، عضدی، 12، حسام‌الدین و جز آنها، و نشانۀ «بلغت قرائته» در کناره‌ها.
7 س، 7/5×15/5 سم‍ ،     شمث‍ 252005

خرید فایل اسکن