درایة الحدیث

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از عبدالله بن عبدالرحمان بن عبداللطیف الحسینی، «المشهور باالاصیل الواعظ». هنگامی که به کرمان و به خدمت «قاضی القضات نعمان الثانی» و ملازمت ایشان رسیده بود. با یک مقدمه در معنی حدیث و اصول و اصطلاح‌های اهل حدیث. نام نگارنده در دیباچه و نام کتاب در ص. ع. «درایة الحدیث» و در دفتر کتابخانه «التحفة»؟ آمده است. 
وی بی‌گمان میر اصیل‌الدین ابوالمفاخر عبدالله دشتکی، معروف به اصیل‌الدین واعظ (د 883ق) می‌باشد. که از هموست «مزارات شیراز» (فهرستواره 248/1) و «المجتنی فی سیرة المصطفی» (همانجا 1754/3) و جز آن‌ها. 
آغاز:   ان اولی ما یفتح به صدرالدفاتر و یستنجح به حصول المفاخر.. اما بعد، فیقول الفقیر... الحافظ عبدالله بن عبدالرحمان بن عبداللطیف المشهور بالاصیل الواعظ... فبینا انا عنده هذه الاحوال اذ ساقنی التقدیر و اوصلنی الی بلدة کرمان حماه‌الله عن الحدثان و شرفت بملازمة العتبة الرفیعة... قاضی القضات الاسلامیه نعمان الثانی نحر الحقایق و المعانی، ملجاء الضعفا... 
منابع دیگر:   اعلام 1392/2 عبدالله دشتکی؛ طبقات 78/9؛ نفیسی 243/1؛ فهرستواره 2388/3 نمایه، دشتکی؛ بغدادی، هدیة 469/2 عبدالله؛ زرکلی 68/6؛ که در هیچیک از این منابع اشاره‌ای به این کار او نشده است. 
(2)1576،   نسخ خوش، بی‌نام و بی‌تاریخ، همراه با «خطبه» که نگاشتۀ 977 و نوشتۀ صفر 990ق است (ص 38-258) با نشان مهر دایره‌ای درشت «المفتقر الی الله المتعالی ابراهیم بن داود (یا داود بن ابراهیم) الوصالی 910 (؟)» (ص 258). و نشان مهر پنج گوش درشت «... وقف کتابخانۀ مرحوم...» (ص 1) در این صفحه «الدرة الفاخرة و وسیلة النجاة و الفوز فی الاخرة» و «کتاب درایة الحدیث» و یادداشت دو تملک آمده است: 1. محسن بن محمد، 2. نام و نشان مهر چهارگوش ناخوانا، و 6. بیت به فارسی: خدایی که خود فرستد صلوات. 
25 س، 10/5×20/5، 21×30 سم‍ ، فتو.     شمث‍ 251801
 

خرید فایل اسکن