در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از سیدحسینی (حسنی؟) به آنچنانکه در انجامه آمده است. از دیباچۀ آن که آغازش افتاده، برمیآید شیعی بوده: «ز شیعه مذهبان دین درستم» (ص 2) و خود را مردی سپاهی میشناسد: «بگفتا چون تویی مرد سپاهی ــ شناسی اسب را دانی کماهی. و جای دیگر: به فن رایضی دستی رسانم ــ خدایم داده و آن را نیک دانم (ص 5). روزگارش بدست نیامد جز آنکه نسخه نوشتۀ محرم 948ق است. اسب نامۀ منظومی ست در قالب مثنوی، نخست مسایل را بگونۀ «سؤال» و «جواب» گزارش میکند، سپس: صفت چالغ، اوغتو، کَهْرگیر، رمنده، بدلجام، کُندرو، کَجدو... آغاز افتاده: «در سبب نظم کتاب گوید»: الا ای زبدۀ نه طاق و شش درکه هستی کامل و فرخنده اخترز من بشنو بگوش هوش ای دوستبیانی نغز همچون مغز در پوستانجام: برین شد ختم و کردم قصه کوتاهز هر گفت و شنید استغفراللهحسینی[...] اندوهت سرآیدامید آنکه امیدت برآیدالهی چونکه بخشیدی روانمبه ذکر خویش گویا کن زبانمبه نور معرفت بفروز جانمز دد نفس و شیطان وارهانم...(1)1922، ثلث خوش، 948ق (ص 1-46). آغاز در دیباچه افتاده: رسولی کو سر پیغمبران است ــ حبیب خالق کون و مکان است. انجام: زدد نفس و شیطانم رهانم. تمام شد کتاب خیلنا [مه] من کلام سیدحسینی [چنین]بعونالله و توفیقه فی محرمالحرام 948ق لصاحب السعادة والظفر [...] الشمس و القمر. شمث 252147
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید