الجامع الصحیح؛ صحاح بخاری

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

امام ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخارایی (194- خرتنک 256ق). نخستین کتاب حدیث از شش کتاب بنیادین حدیث اهل سنت، که به «صحاح سته» شناخته می‌شوند. 
بارها شرح و حاشیه‌نویسی و به زبان فارسی و دیگر زبان‌ها ترجمه شده است. 
چند بار چاپ شده از آن میان ایران، 1270ق، سنگی. 
با سربندهای «کتاب» و هر کتاب در چند «باب»، که می‌گویند در پی 16 سال کار نگاشته شده است. 
منابع دیگر:   حاجی خلیفه، 1/541: برای «شرح» و «حاشیه» و گزیده‌های آن؛ مشار، عربی، 586 «صحیح البخاری»؛ مرعشی، 3/222. 
1692،   نسخ خوش معرب، بی‌نام، بی‌تاریخ، سدۀ 10-11ق، آغاز در دیباچه افتاده: یوسف و ابوصالح و تا بعد هلال. (30 سطر بعد) بسمله. من محمد عبدالله و رسوله اهالی هو قل عظیم الروم... انجام در «کتاب التوحید» باب قوله تعالی بل هو قرآن مجید فی لوح محفوظ افتاده: ص. قال لما قضی الله الخلق کتب کتابا عنده غلبت او قال، نسخه بدل‌ها و تصحیح‌ها و گاهی توضیح‌ها در کناره‌ها. با یادداشت ترکی علی‌اکبر خراسانی و نشان مهر چهارگوش طره‌ای (ص 1)، رویۀ یکم جدولبندی 5 راه و دیگر رویه‌ها جدولبندی نشده. 
688 ص، 35 س، 5/14×22، 21×30 سم‍ ، فتو.     شمث‍ 251917

خرید فایل اسکن