در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از ابوعبدالله مفضل بن عمر جعفی کوفی (سدۀ 2ق)، در توحید. املای حضرت صادق (ع) (83- 148ق) است، که در هفت مجلس، پیرامون آفریدهها و آفریننده و اسرار آفرینش فرمودهاند. با شرحها و ترجمههایی به فارسی و زبانهای دیگر. با سربندهای «المجلس الاول، الثانی» و «فکّر». آغاز: روی محمد بن سنان، قال حدثنا المفضل بن عمر، قال کنت و ان یوم بعد العصر جالساً فی الروضة بین القبر و المنیر فیما خص به سیدنا محمد (ص) من الشرف... اذا قبل ابن ابی العوجاء فجلس بحیث اسمع کلامه. انجام: فانصرفت من عند مولای بما لمینصرف به احد مثله. و الحمدلله ربالعالمین. منابع دیگر: ذریعه، 4/482 «التوحید» و شرحهایی از آن، همانجا، 91 برای 3 ترجمۀ فارسی آن؛ اعلام، 3/2335: مفضل الجعفی؛ نسخهها 2/916، 917 «ترجمۀ توحید مفضل» (3 عنوان)؛ مشار، عربی، 224 «توحید مفضل»: نشانی 5 چ؛ مرعشی، 6/66 «التوحید». (6)2003، نسخ پخته، محمدقاسم بن الحسین، صفر 1267ق. آغاز و انجام برابر بالا (ص 450-542). انجامۀ نویسنده: تمت الکتاب بعون الملک الوهاب علی ید عبدالاثیم محمد قاسم بن الحسین، فی شهر صفرالمظفر 1267 (سفارش) جناب آقا میرزا محمد جواد سلمه الله... شمث 252228(1)1537، نسخ خوش، محمد بن مؤمن بن محمد حسین (...؟) (ص 1-73)، آغاز و انجام برابر نمونه، با یادداشتهایی در کنارهها، و میان سطرها. شمث 251742
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید