تفاؤل؛ قصیدۀ....

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

منسوب به شاه نعمت‌الله ولی کرمانی، نورالدین نعمت‌الله فرزند عبدالله (حلب 731- ماهان 834/1331-1431م). 
قصیده‌ای‌ ست در قافیۀ «م» در پایان برخی از نسخه‌های آن آمده: نعمت‌الله نشسته در کنجی ـ از همه برقرار می‌بینم. قصیده‌ای ست در پیشگویی، فراگیری تاریخی آن یکسان نیست، گویا در روزگارها بر آن افزوده می‌شده است. حتی در هند نیز بر آن ولی با قافیۀ دیگر افزوده شده است. 
آغاز:   
قدرت (صورت) کردگار می‌بینم 
حالت روزگار می‌بینم
از نجوم این سخن نمی‌گویم
بلکه از کردگار می‌گویم
منابع دیگر:   مشترک، 7/490؛ ذریعه، 9/1215 «دیوان...»؛ اعلام، 3/2534: نعمت‌الله؛ طبقات، 9/147؛ صفا، 4/221: پابرگی؛ نفیسی، 1/187، همانجا، 2/753: که نمایۀ کارهای کرمانی را داده و این در میان آنها نیست. 
(2)1719،   نستعلیق شکسته‌آمیز پخته، جلیپا در دنبال «شرح بیست باب» بیرجندی، مظفر گنابادی، بی‌نام، بی‌تاریخ، آغاز برابر، انجام: تا چهل سال اهل برادر جان ــ دور آن شهر یار می‌بینم ــ دور ایشان تمام خواهد شد ــ لشکریرا سوار می‌بینم ــ سیدی ز نسل آل حسن ــ سروریراسوار می‌بینم (ص 325-328)، نسخه 91 بیت دارد.     شمث‍ 251944

خرید فایل اسکن