در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از علامه حلی، حسن بن یوسف (648-726ق/1250-1326م)، یکی از متون نامدار فقهی شیعه است که در 676 یا 696ق به انجام رسیده است. با شرح‌ها و حاشیه‌های بسیار، و چند بار چاپ شده است. با سربندهای «کتاب» و هر یک در چند «مقصد». آغاز: الحمدلله المتفرد بالقدم و الدوام، المنزه عن مشابهة الاعراض و الاجسام... اما بعد، فان الله تعالی کما اوجب علی الولد طاعة ابویه، کذالک اوجب علیه. انجام: و من اراد التطویل بذکر الفروع... فعلیه بکتابنا المسمی بمنتهی المطلب... و من اراد التوسط فعلیه بما اوردناه فی التحریر او تذکرة الفقها و قواعد الاحکام او غیر ذلک. و الله الموفق لکل خیر... منابع دیگر: ذریعه، 1/510-512 «ارشاد الاذهان» و نام بسیاری از «شرح»های آن، همانجا، 6/14-17 «حاشیه»ها بر آن، همانجا، 13/73-80 «شرح»ها بر آن؛ اعلام، 2/1478: علامۀ حلی؛ طبقات، 8/52: حسن بن یوسف؛ مشار، مولفین، 3/669-667: برای کارهای چاپیش در 25 بند، که این در میان آنها نیست. 1961، چند دست: ثلث و نسخ و تحریری، واپسین قسمت به خامۀ مهدی بن الحاج محمدباقر مرحوم، 6 صفر (؟) 1225ق. آغاز و انجام برابر نمونه، انجامۀ نویسنده: فرغ من تنمیقه العبد الجانی مهدی بن الحاج محمدباقر المرحوم، حشرهما الله مع الطاهرین فی سادس صفر (؟) سنة 1225. بخش میانی پر حاشیه. افتادگی‌ها در کناره‌ها آورده شده است. وقف‌نامه برای گروه شیخیان کرمان، با امضای محمد بن کریم 1289ق با نشان مهرگرد «محمد بن الکریم» (ص 2). 627 ص، 13 س، اندازۀ سطرها یکسان نیست، 21×30 سم ، فتو. شمث 252186
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید