اثبات الواجب

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از محقق دوانی، جلال‌الدین محمد بن اسعد (908ق/1502م). به روش حکما و فیلسوفان، از دو راه: ابطال دور تسلسل، براهین فلسفی دیگر. 
دو گفتار در این زمینه دارد. که در «ذریعه 1/106-107» به دو عنوان «اثبات الواجب القدیم» و «اثبات الواجب الجدید» نشان داده شده است. رسالۀ در دست «اثبات الواجب القدیم» او است. در 2 «مقصد»: المقصد الاول فی المسلک الاول و فیه طرق. المقصد الثانی فی المسلک الثانی. با سربندهای کوچکتر «الطریق الاول، الطریق الثانی» و «المطلب الاول، المطلب الثانی». 
آغاز:   سبحانک سبحانک ما اعظم شأنک و اظهر برهانک، انت الشاهد فی العین ... اما بعد، فیقول الفقیر... محمد بن اسعد الدوانی الصدیقی، قد حررت فی هذه الرسالة وجوه براهین اثبات الواجب. 
انجام:   و لهذا المباحث مزید یفصل ربما یعثر علیه فی تعلیقاتها و لتمکن هذا آخر ما قصده الیه فی هذه الرسالة مع تفرق الحال و تشتت البال. 
منابع دیگر:   ذریعه، 1/106؛ حاجی خلیفه، 2/842؛ اعلام، 1/456: جلال‌الدین؛ طبقات، 10/220: محمد دوانی؛ مشار، مؤلفین، 5/314: سرکیس، معجم، 1/891؛ مرعشی، 6/307. 
(2)1985،   نسخ خوش، بی‌نام و تاریخ، سدۀ 12ق (ص 86-147) آغاز و انجام برابر نمونه.     شمث‍ 252210
(2)2131،   نسخ خوش، بی‌نام و بی‌تاریخ، سدۀ 13ق (ص 56-100)، آغاز و انجام برابر نمونه.     شمث‍ 252356

خرید فایل اسکن