در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از محییالدین بن سید احمد حسینی طفیلی، شاگرد استاد حسین الغباری، كه در دیباچه از استاد خود و محمدپاشا ستایش میكند، و در خاتمه از خود نام میبرد. و از محتوای رساله برمیآید كه از مردم عثمانی بوده است، و نزدیك به پایان میگوید: در این سال كه هزارو بیست و هفت ]1027[ است. در 7 «فصل» و «خاتمه»ای فصل 1. در بیان دایره كه خارج جداول مرسوم میشود، 2. در جدول اسبوع، 3. در جدول ایام شهور رومیه، 4. در جدول بروج دوازدهگانه، 5. در جدول سالهای قمری، 6. بدانكه غرۀ شهور عربی كه در این جداول از مخاق (محاق) میگیرند، 7. در شبهاتی كه از این قاعدهها مستوهم میشوند. خاتمه در بیان دو قاعده: 1. غرر ماههای عربی، 2. اوایل ماههای رومی. در منابع در دسترس نشانی از نسخۀ دیگر آن به دست نیامد. آغاز: بعد از حمد لااحصی و ثناء خالق ارض و سما، و مقدر نو، و ضیاء و عالم سرو خفی... مأثورات از عاقدان سخن و ناظمان احوال این بی سر و بن... انجام: آخر ایلول كه چهارشنبه است. انتها به یكشنبه نیز میشود، و بر این ترتیب قیاس ماههای دیگر. قد تم...
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید