قصیدةٌ لامیة العجم؛ لامیة العجم

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از طغرایی اصفهانی، فخرالكتاب مؤیدالدین ابو اسماعیل حسین بن علی (455- شهید 514ق). قصیده‌ای است لامی، در 59 بیت، در وصف حال خود و شكایت از گردش ناملایم روزگار، در بغداد، به سال 505ق، در برابر «لامیة العرب...» شنفری سروده است. مورد توجه ادیبان قرار گرفته به عربی، فارسی و تركی شرح‌هایی بر آن نگاشته‌اند. 
آغاز:   
اصالـة الرأی صانتنی عن الخطل
و حلیة الفضل زانتنی لدی العطل
انجام:   
قـد رشحـوك لامر ان فطنت لـه
فار بانفسك ان تدعی مع الهمل
منابع دیگر:   ذریعه 9/648 «دیوان طغرایی»، همانجا 18/271 «لامیة العجم»، همانجا 14/43 چند شرح از آن؛ حاجی خلیفه 2/1537 «لامیة العجم» و كارهایی كه بر آن انجام گرفته؛ ریحانه 4/57 «طغرایی»؛ معجم، سركیس 2/1241برای چاپهای آن؛ مشار، عربی 708 «قصیده...». 

خرید فایل اسکن