در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از ناشناس. در «نسخهها 5/3900» آمده است: گویا از سیدكاظم رشتی فرزند محمدقاسم (د 1259ق) باشد. در «فهرست ملك 7/156» بدون واژۀ «گویا» از همان رشتی دانسته شده است. گفتاری ست عرفانی، كه هنگام مسافرت و گذر از اصفهان، در پاسخ پرسش سلطان الذاكرین ـ كه از وی نام نمیبرد ـ در بیان حكم غنا، برپایۀ حدیثها نگاشته است. بخشبندی نشده. این رساله در مجموعۀ شش رساله است، كه همه یك شیوه را دارد. و بایستی از یك تن باشد. (نك : رسائل عرفانی، هف ). آغاز: الحمدلله الذی تقدس بقدس قیومیته عن نعت الجوهریات و ما یشابهها، و الحمدلله الذی (78 سطر بعد) و بعد، ذكر مینماید، عبد مفتقر الی الله و معتصم بحبل آل(ع) كه در سبیل سفر به سوی ملیك فضل و عدل، ادام الله ظله... كه در ارض اصفهان توقف نموده، جناب مستطاب قدسی خطاب... مذكر آیت «محمود» سلطان الذاكرین... سئوال از حكم غنا... فرمود. انجام: محو نگردد، و كفی بفخره ذكره... ذوالفضل العظیم و سبحان الله رب العرش عما یصفون، و سلام علی المرسلین و الحمدلله ربالعالمین.
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید