دیوان امیر پازواری

دیوان امیر پازواری مشاهده نسخه

در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.

از امیرپازواری، از مردم «پازوار» که دهی ست میان بابل و بابلسر مازندران. به لهجۀ طبری می‌سروده است روزگارش درست روشن نیست، جز آنکه دهقانی آزاده، دلباختۀ دختری «گوهر» نام و شیفتۀ حضرت علی(ع) بود. به نوشتۀ ابوالقاسم اسماعیل‌پور، به استناد دوبیتی که ازو آورده، به گمان از روزگار صفویان بوده است: شاه عباس کبیر: اشرف ره جابساته... برخی از سروده‌های او به نام «کشف الاسرار» به کوشش برنهارد درن Bernhard Dörn چاپ شده است. برای چاپهای جلدهای دیوان (نک‍ : مشار 4/4146). 
آغاز:   بسمله. قسم خورد مه ـ مه جان و دل مه دلارا را ـ به آن قادر فَرد بهدون دونا ـ به آن دو کون قوس محراب عینا ـ به آن چشمۀ زمزم و آب احیا... . 
انجام:   ... خوشه ]...[ گوشه لا ره یاران ـ هر گوشه لار بلبلی زاده یاران ـ ]...[ بشکفت نشکفت غنچه بسیار یاران. 
منابع دیگر:   ذریعه، 9/100 «دیوان امیر مازندرانی»؛ اعلام  
1/228؛ خیام‌پور (چاپ دوم)، 1/92؛ نسخه‌ها 3/2234 (1 نسخه)؛ مشترک، 9/1995 (برای منابع بیشتر)؛  مجلۀ آینده س 18 ش 1-6 (ص 26-33) گفتار ابوالقاسم اسماعیل‌پور. 

 

خرید فایل اسکن

اشتراک گذاری:

مشخصات

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: