عزالدین کاظمی فرزند سید باقر کاظمی (وزیر امور خارجه ایران در دوران دکتر مصدق) و مرحومه عین‌الملوک سالور، یکی از حقوق‌دانان برجستۀ ایرانی که در رشتۀ حقوق بین‌الملل صاحب‌نظر و مورد وثوق بود، در ۱۲۹۸ش دیده به جهان گشود. پس از اتمام تحصیلات در رشتۀ حقوق و اخذ درجۀ دکترای حقوق به خدمت وزارت امور خارجه درآمد و بعد از کسب تجربه در ادارات مختلف این وزارتخانه، سالها ریاست کل دفتر حقوقی وزارت امور خارجه را عهده‌دار بود.

بعد از بازنشستگی هم اغلب شخصیتهای سیاسی از نظرات او در مورد مسائل سیاسی و مملکتی بهره‌مند می‌شدند و مورد مشورت قرار می‌گرفتند. عزالدین کاظمی به زبانهای انگلیسی، فرانسه و عربی کاملاً آشنایی داشت. او شخصی باپشتکار، موشکاف، پایبند به اصول و وطن‌پرست بود.