هرمز ممیزی در ۱۳۲۰ش در خانواده‌ای فرهنگ‌دوست در تهران متولد شد. پدرش میرزا ابوالقاسم‌خان فارغ‌التحصیل مدرسۀ صنعتی ایران و آلمان بود. مادرش حمیده خانم دیپلمش را از مدرسۀ دخترانۀ آمریکائیها (نوربخش) گرفته بود. پدربزرگ وی، میرزا هادی‌خان، از اهالی فرهنگ بود و مادربزرگش، آغاشازده، در شناسنامه نامش مرضیه بود اما چون نوۀ عباس میرزای قاجار بود همه او را به نام آغاشازده می‌شناختند.

تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران و دورۀ لیسانس را در ۱۳۳۹ـ ۱۳۴۲ش در دانشکدۀ ادبیات شیراز در رشتۀ زبان انگلیسی گذراند. در فواصل۱۳۴۹-۱۳۵۱ش تحصیلات دورۀ فوق‌لیسانس رشتۀ مشاوران اداری از دانشکدۀ حقوق دانشگاه ملی را با موفقیت به پایان برد و رسالۀ وی با عنوان «حکومت محلی در رژیم‌های دموکراسی» با درجۀ ممتاز پذیرفته شد و بورسیۀ دانشگاه استراسبورگ فرانسه به وی تعلق گرفت.

خدمات دولتی را از بانک سپه آغاز کرد و در شهرداری تهران خاتمه داد. پس از کناره‌گیری از بانک و گذراندن دورۀ مدیریت شهرداریها، سرپرستی شهرداری رامسر را بر عهده گرفت. سپس شهردار کن شد.

از ۱۳۵۶ش در سمت شهردار منطقۀ یازده تهران و همچنین تعاونی مسکن مشغول به کار بود. در ۱۳۵۷ش به پیشنهاد مرحوم آیت‌الله بهاءالدین محلاتی به سرپرستی استانداری فارس تعیین شد. در زمان دولت موقت از طرف مهندس بازرگان جهت معاونت استانداری زنجان دعوت به کار شد، سپس به‌ عنوان معاون سیاسی استاندار گیلان انتخاب شد و در هر دو سمت موفق و سربلند با صداقت خدمت کرد. در بازگشت به شهرداری تهران سمتهای مختلفی را عهده‌دار بود و در سمت مدیرعامل تعاونی مسکن کارکنان شهرداری، منشأ خدمات و ابتکارات سودمندی بود. در پیشینۀ سیاسی وی چندین مورد بازداشت ثبت شده است. همسرش، مهوش رحیم‌پور، در سالهای طولانی بیماری و مبارزه همواره همراه و یاور او بود و هیچ‌گاه حتی در دوران بازداشت و زندان او را تنها نگذاشت و همراهش بود.

مجموعه اشعار او به چاپ رسیده و پژوهشهای منتشرنشده‌ای هم از او به یادگار مانده است.

هرمز ممیزی در ۱۳۹۴ش دیده از جهان فروبست.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مهسا ممیزی، دختر آن مرحوم، در ۱۳۹۵ش کتابخانۀ پدرش را به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا کرد. این مجموعه در محلی جداگانه و به نام ایشان نگهداری می‌شود و دارای ۱۶۵۷ جلد کتاب است.