علی‌‌اصغر خبره‌زاده در ۱۳۰۲ش در یزد دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در یزد و تهران گذراند. در ۱۳۲۰ش از دانشسرای مقدماتی دیپلم گرفت و در ۱۳۲۴ش موفق به دریافت لیسانس در رشتۀ ادبیات فارسی از دانشسرای عالی تهران شد. در ۱۳۲۸ش دکتری همان رشته را از دانشسرای عالی گرفت. از محضر اساتیدی چون ملک‌الشعرای بهار، بدیع‌الزمان فروزانفر، علی‌محمد عامری و علی‌‌اصغر حکمت بهره برد.

او از جملۀ همکاران و دوستان جلال آل احمد بود. این دوستی از ۱۳۲۰ش آغاز و تا فوت جلال آل احمد ادامه داشت. برخی از نامه‌های جلال به خبره‌زاده منتشر شده است. ترجمۀ بیگانه آلبر کامو هم حاصل همکاری وی و جلال است.

خبره‌زاده به دو زبان عربی و فرانسه تسلط داشت. ضمن تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه علامه طباطبایی، علم و صنعت، مدرسۀ عالی پارس و دانشگاه تهران، مدتها در دانشگاههای قزوین، بابل و بابلسر تدریس کرد. به مدت یک سال از طرف یونسکو به ماداگاسکار فرستاده شد تا در زمینۀ سوادآموزی حرفه‌ای دوره ببیند. پس از بازگشت به ایران، پنج جلد کتاب برای آموزش بی‌سوادان نوشت.

در ۱۳۵۷ش بازنشسته شد اما تدریس در دانشگاه را به صورت نیمه‌وقت ادامه داد. از تألیفات و ترجمه‌های اوست: نثر پارسی در آیینۀ تاریخ؛ گزیدۀ ادب فارسی؛ سخن و اندیشه (به همراه حسن انوری)؛ جدال نور و ظلمت؛ بیگانه اثر آلبر کامو؛ دکتر ژیواگو اثر باریس پاسترناک؛ همیشه شوهر و جن‌زدگان از داستایوسکی و ناپلئون اثر استاندال.

او در ۱۳۸۸ش دیده از جهان فروبست.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

کتابخانۀ شخصی علی‌‌اصغر خبره‌زاده در ۱۳۹۴ش از سوی فرزندان ایشان، آویش و افشین خبره‌زاده، به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا شد. این کتابخانه دارای ۴۵۵۶ جلد کتاب در زمینه‌های مختلف از جمله زبان و ادبیات فارسی، تاریخ و جغرافیا، هنر و کتابهای مرجع است. فهرستی از کتابها نیز به همراه مجموعه به مرکز داده شده است. این کتابخانه به صورت مستقل و به نام ایشان نگهداری می‌شود.