مهیار خلیلی متولد ۱۳۱۰ش فرزند عباس خلیلی ـــ  روزنامه‌نگار، مترجم، نویسنده و مدیر روزنامۀ اقدام ـــ است.

او با اینکه دکتر داروساز و کار اصلی‌اش نیز در سازمان تأمین اجتماعی بود ولی از چهره‌های صاحب‌نظر ادب و تاریخ به شمار می‌رفت. مؤلف تاریخ شکنجه (تاریخ کشتار و آزار در ایران)؛ دانشمند و انسان، ابوریحان بیرونی (به همراه محمدعلی نجفی) و مترجم کتاب الجماهر فی معرفة الجواهر (ترجمۀ مشترک با محمدعلی نجفی) بوده است. او همچنین ویرایش مجموعۀ دوازده جلدی فرهنگ مشتقات مصادر فارسی (کامیاب خلیلی، برادرش) را نیز بر عهده داشت.

مهیار خلیلی با طیف متنوعی از چهره‌های سیاسی و فرهنگی عصر خود حشر و نشر داشت و علاقمند به ثبت و ضبط تجارب تاریخی آنها بود. او در ۱۳۹۴ش دیده از جهان فروبست.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دکتر مهیار خلیلی در آذرماه ۱۳۹۳ کتابخانۀ ارزندۀ خود را به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا کرد. اهدای این کتابخانه به لطف و توصیۀ خانم دکتر نوش‌آفرین انصاری و توسط رامیار خلیلی، فرزند ایشان، صورت گرفت.

این مجموعه دارای۸۲۱۵ جلد کتاب چاپی، ۱۷ جلد چاپ سنگی، ۷ نسخۀ خطی و ۱۶۶ عنوان روزنامه و مجله است.

کتابخانۀ دکتر مهیار خلیلی در محلی جداگانه در کتابخانۀ مرکز و به نام ایشان نگهداری می‌شود. اغلب کتابها در زمینۀ علوم ‌انسانی و بیشتر در حوزۀ تاریخ ایران و ادبیات فارسی است.