عمادالدین باقی در ۱۳۴۱ش زاده شد. تحصیلات حوزوی را تا سطح خارج ادامه داد و از شاگردان آیت‌الله منتظری بود. در کنار تحصیلات حوزوی دارای کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی از دانشگاه علامه طباطبایی است. عماد‌الدین باقی به اصلاح‌طلبان نزدیک است و در پیشینۀ سیاسی‌اش چندین مورد بازداشت ثبت شده است.

او دارای ۲۷ اثر در زمینه‌های تاریخ، جامعه‌شناسی و دین‌شناسی است و از دهۀ ۶۰فعالیت مطبوعاتی خود را با روزنامه‌ها و مجلات آغاز کرده است. از او مقالات بسیاری در روزنامه‌های کیهان، اطلاعات، سلام، همشهری، توس، جامعه، خرداد، صبح امروز و ... چاپ شده است. از جمله آثار منتشرشدۀ وی عبارتند از: در شناخت حزب قاعدین زمان؛ کاوشی درباره روحانیت؛ بررسی انقلاب ایران؛ روحانیت و قدرت؛ تولد یک انقلاب؛ جنبش اصلاحات دموکراتیک در ایران؛ حق حیات؛ اعدام و قصاص و .... برخی از آثار وی به عربی و انگلیسی ترجمه و منتشر شده است.

او از مؤلفان دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی و عضو شورای علمی و از مؤلفان دانشنامه فرهنگ مردم ایران است. تاکنون ۲۷ مقاله برای مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی تألیف کرده، از آن جمله: «کتل»، «عزاداری ـ عزاداریهای مذهبی»، «علم و علم‌گردانی» و «حقوق بشر».

از فعالیتهای مدنی او می‌توان به تأسیس انجمن دفاع از حقوق زندانیان (۱۳۸۳ش)، انجمن پاسداران حق حیات (۱۳۸۴ش) و همچنین عضویت در شورای مرکزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات (۱۳۸۱-۱۳۸۴ش) و انجمن جامعه‌شناسی ایران اشاره کرد. باقی به‌ پاس فعالیتهای مدنی و مطبوعاتی به کسب جوایزی مفتخر شد از جمله: جایزۀ بنیاد مطبوعاتی بریتانیا (۲۰۰۸م)، جایزۀ شجاعت مدنی از بنیاد پارکینسون (۱۳۸۳ش)، جایزۀ کمیسیون ملی حقوق بشر فرانسه و جایزۀ مارتین انالز (۲۰۰۹م).

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

عماد‌الدین باقی از ۱۳۹۱ش تاکنون ۳۶۲ جلد کتاب در زمینه‌های تاریخ معاصر و دین‌پژوهی و ۳۳۹ عنوان مجله و برخی از اسناد خود را به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا نموده است. این کتابخانه در محلی جداگانه و به نام ایشان نگهداری می‌شود.