حسین سلطانی در ۱۹ اسفندماه ۱۳۱۶ در تهران به دنیا آمد. پدرش سلطانعلی سلطانی شیخ‌الاسلامی مورخ و محقق فارس و خوزستان و نیز نمایندۀ مجلس از شهر بهبهان بود. مادرش شاهزاده بیگم منصوری شیخ‌الاسلامی بزرگ خاندان سلطانی بود که پدرانش از روزگار ایلخانان مغول تا پایان دورۀ قاجار حکومت بهبهان و کهگیلویه را در دست داشتند. حسین سلطانی بعد از تحصیلات متوسطه در شهریور ۱۳۳۶ جهت ادامۀ تحصیل عازم انگلستان و در دانشگاه بیرمنگام مشغول تحصیل شد و در رشتۀ اقتصاد درجۀ لیسانس و سپس فوق‌لیسانس دریافت نمود و پس از آن در دانشکدۀ سواس دانشگاه لندن در دورۀ دکتری در رشتۀ اقتصاد ادامۀ تحصیل داد.

وی در ۱۳۴۱ش با خانم اقبال علوی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند پسر شد. در ۱۳۴۶ش جهت تحقیق برای رسالۀ دکتری به ایران بازگشت ولی به علت سکتۀ مغزی پدر و فوت برادر ارشد به ناچار ترک تحصیل کرد و در ایران ماند و در بانک مرکزی ایران به عنوان کارشناس اقتصادی مشغول به کار شد. او علاوه بر سرپرستی خانواده، بنا به وصیت پدر، تولیت کتابخانۀ وسیع و نفیس ایشان را نیز به عهده گرفت. در سالهای بعد در وزارت امور اقتصادی و پس از آن در وزارت امور دارایی به سمتهای مشاور وزیر و مدیرکل امور مالیات بر شرکتها و ارث به کار ادامه داد. سپس به سمت بازرس کل شرکت ملی نفت ایران و نیز یکی از بازرسان سازمان بازرسی شاهنشاهی منصوب شد و گزارشهای بسیار جامعی در مورد عملکرد شرکت نفت و مؤسسات دیگر دولتی تهیه نمود. او عمیقاً به رهایی از اقتصاد تک‌محصولی نفت معتقد بود و بر نقش کلیدی مالیات بردرآمد ملی تأکید داشت.

به علاوه به نمایندگی از طرف دولت ایران که یکی از سهامداران معدن اورانیوم روسینگ (Rossing) در آفریقا بود در مجمع عمومی آن حضور یافت. سالهای بعد از انقلاب را بین ایران و آمریکا سپری کرد و در تاریخ ۱۰ آذرماه ۱۳۹۱ پس از سالیان دراز ابتلا به بیماری لنف و کبدی در آمریکا به رحمت ایزدی پیوست و بنا به وصیتش که هماره ایرانش آرزو بود در مقبرۀ خانوادگی در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در ۱۳۹۰ش مجموعه اسناد حسین سلطانی بهبهانی به همت آقای دکتر علی میرانصاری به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا و به کتابخانه انتقال یافت. پیشتر کتابخانۀ ارزشمند شادروان سلطانعلی سلطانی از سوی بازماندگان استاد به این مرکز اهدا شده بود.

اسناد این مجموعه در خصوص وزارت دارایی و امور اقتصادی ایران و نیز شرکت نفت در اوایل دهۀ ۵۰ است. اسناد حسین سلطانی بهبهانی در کنار مجموعۀ اهدایی پدرشان نگهداری می‌شود.