آیت‌الله شیخ محمدحسن کاشانی نجفی فرزند مرحوم آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کاشانی نجفی در ۱۲۶۵ش در نجف اشرف دیده به جهان گشود. پس از طی مقدمات از محضر استادانی چون پدرش و مرحوم حاج شیخ عباس قمی و دیگران کسب فیض کرد. سپس همراه پدرش عازم هند شد و در بمبئی بر حسب درخواست اهالی اقامت گزید.

پس از درگذشت والدش در ۱۳۵۰ق به اقامۀ نماز جماعت شیعیان بمبئی و ارشاد اهالی در مسجد خوجه‌ها پرداخت. او و پدرش خدمات فوق‌العاده‌ای به عالم تشیع در آن دیار کردند. مرحوم نجفی از نزدیکان آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی بود و مکاتبات زیادی بین آنان برقرار بود.

از او تألیفاتی بر جای مانده که برخی به زبان عربی و فارسی و تعدادی به گجراتی است و چند عنوان آنها در بمبئی و تهران چاپ و منتشر گردیده است. از آن جمله است: ریاض الجنان؛ رسالۀ وسیلة النجاة؛ حضرت امام مهدی؛ فلسفۀ نماز؛ قید شرق و آزادی غرب؛ محرم و عاشورا؛ نوروز در ایران و اسلام؛ عید غدیر و تاریخ آن در اسلام؛ فضیلت قرآن و رسائل مشروطیت.

او در خردادماه ۱۳۴۶ در تهران درگذشت و در قم به خاک سپرده شد. بر پیکرش آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی نماز گزارد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در ۱۳۸۸ش به لطف آقای امیررضا شرکت کتابخانه‌ای ارزشمند شامل ۴۶۰ جلد کتاب چاپ سنگی و قدیمی به کتابخانۀ مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا شد. این کتابخانه در اختیار مرحوم مهندس شمس‌الدین علمی غروی، از نوادگان آیت‌الله العظمی میرزا حبیب‌الله رشتی، بود.

کتابخانه شامل کتابهای ارزشمند دو تن از علمای صاحب‌نام است. نخست مرحوم آیت‌الله العظمی میرزا حبیب‌الله رشتی و دیگری آیت‌الله شیخ محمدحسن کاشانی نجفی.

کتابها اغلب در موضوعات فقه و اصول، اخلاق، عرفان و تاریخ اسلام است. تعداد بسیاری از کتابها چاپ سنگی است و دارای حاشیه‌های ارزشمند و سودمند از این دو عالم گرانقدر.