محمدصادق علوی تهرانی در اول اردیبهشت‌ماه ۱۳۰۲ در خانواده‌ای روحانی در عودلاجان تهران به دنیا آمد. او اولین فرزند آیت‌الله سید محمدباقر علوی تهرانی و بانو بتول شالچی بود. پدرش او را محمدصادق نامید و لقبش را علاء‌الدین نهاد. آبا و اجداد ایشان تا پنج قرن پیش همگی از علما و روحانیون نامدار عصر خویش بودند. آیت‌الله محمدباقر علوی تهرانی فرزند مرحوم سید علی تهرانی، فرزند مرحوم آیت‌الله سید آقابزرگ علوی تهرانی، فرزند مرحوم آیت‌الله العظمی سید حیدر علوی تهرانی بود.

مادر ایشان، بانو بتول شالچی مدیر مدرسه‌ای دخترانه بود و علی‌رغم آنکه او را در سن کم از دست داد ولی تأثیر مادر در همۀ عمر با او بود و از همین‌رو بود که به اولویت تحصیلات دخترانش نسبت به هر امر دیگر اصرار داشت.

محمدصادق علوی‌ تهرانی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را ابتدا در مدرسۀ مروی و سپس در کالج البرز به پایان رسانید. همزمان با تحصیل در محضر اساتید نامداری چون آیت‌الله شعرانی و سید کاظم عصار به یادگیری دروس فقهی نیز پرداخت. پس از آن در رشتۀ حقوق در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. وی پس از اخذ درجۀ کارشناسی برای یک دورۀ تکمیلی به دانشگاه سوربن در فرانسه رفت و هنگام بازگشت مدرک کارشناسی ارشد خود را دریافت کرد.

اولین شغل وی در وزارت دادگستری در شهر همدان بود و پس از آن به تهران آمد و رئیس دادگاههای شهرستان استان تهران شد. در ۱۳۳۷ش با خانم پوراندخت شیخ‌الاسلامی ازدواج کرد که حاصل این پیوند سه دختر هستند به نامهای لی‌لی، فاطمه و معصومه که هر سه بنا به پند پدر و همت مادر تحصیلات عالیه دارند و مشغول خدمت هستند.

محمدصادق علوی تهرانی در ۲۴ مردادماه ۱۳۶۵ به علت ایست قلبی جهان فانی را وداع گفت.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

این مجموعه در ۱۳۷۹ش از سوی خاندان محمدصادق علوی‎ تهرانی به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا شد. کتابخانۀ محمدصادق علوی ‎‎تهرانی دارای ۱۲۲۱ جلد کتاب خطی و چاپی است.