حسین سلیمانی، عضو هیات علمی دانشگاه ادیان می‌گوید: ترجمه تلمود کاری فنی و بسیار سخت است زیرا به هیچ عنوان شکل یک کتاب آکادمیک را ندارد. بیست سال است که مطالعه و تحقیق در تلمود ــ مهمترین کتاب شریعت یهود ــ در قم صورت می‌گیرد اما اطلاعات نادرست خارجی‌ها باعث شده است که از چنین موضوعی در مرکز جهان تشیع با تعجب یاد کنند.
محمد‌آزرم متولد‌تهران است. او از سال ۱۳۷۱ به‌طور حرفه‌اي فعاليت‌هاي اد‌بي خود‌را در مطبوعات آغاز كرد. به‌تازگي منتخبي از شعرهاي هوشنگ ايراني، شاعر آوانگارد‌د‌هه ٣٠ با مقد‌مه تحليلي، انتقاد‌ي او با نام جيغ بنفش منتشر شده است. محمد‌آزرم پيش از اين كتاب «عكس‌هاي منتشر نشده» (گزيد‌ه شعرهاي ۷۲ تا ۷۶) و كتاب «اسمش همين است محمد‌آزرم» (گزيد‌ه شعرهاي ۷۶ تا ۸۱) و «هوم» (گزيد‌ه شعرهاي ۸۴ تا ۸۸) و «عطر از نام» را كه شعرهاي بد‌اهه‌نويسي مشترك او و «ايوليليث» است؛ در حوزه شعر تجربي منتشر كرده است. از او مقالات متعد‌د‌ي در د‌هه اخير در زمينه تئوري اد‌بي به چاپ رسيد‌ه است، از جمله: نظريه‌پرد‌ازي شعر «متفاوط» به‌عنوان موقعيت جد‌يد‌ي در شعر نوشتاري؛ خوانش انتقاد‌ي شعر پس از نيما به‌ويژه چهره‌هاي شاخص جريان شعر نيمايي و توضيح و تبيين مفهوم پرفورمنس يا اجرا در شعر. او تا به حال کارگاه‌هاي متعد‌د‌ي در زمينه بد‌اهه‌نويسي شعر برگزار كرده و به‌تازگی در گالری د‌نا پرفورمنس شعر داشته است.
روستاها و مردمانی که در دل تهران محو شدند تهران عصر جدید چگونه شکل گرفت
رضا نامجو: فریدون جنیدی از پركارترین زبان‌شناسان ایرانی است كه در طول سال‌های فعالیتش سخنان جنجالی فراوانی بر زبان آورده است. او درباره نحوه كار فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نحوه تدریس زبان‌های باستانی در دانشگاه‌های كشور و سخنان احمد شاملو، درباره شاهنامه فردوسی و شخصیت ضحاك در آن كتاب، انتقادات زیادی دارد. جنیدی كه سال‌ها به‌عنوان استاد مدعو در دانشگاه‌های صنعتی شریف، تهران و کرمان تدریس كرده سال‌هاست به صورت رایگان (و به بیان خودش افتخاری) به آموزش زبان‌های پهلوی و اوستایی و برگزاری انجمن‌های شاهنامه‌خوانی در بنیاد نیشابور مشغول است. جنیدی از آرزویش می‌گوید: آرزو دارم وطنم ایران به جایگاهی که لایق است دست یابد و ایرانیان باز هم در دنیا احساس غرور کنند. این زبان‌شناس در عین حال معتقد است: توجه مردم ایران به فرهنگ بیشتر شده اما برای بیداری کامل پس از خوابی هزارساله ناگزیر به زمان بیشتری احتیاج داریم. «شهروند» با فریدون جنیدی گفت‌و‌گویی انجام داده و درباره فعالیت‌های بنیاد نیشابور و كارهای تالیفی‌اخیرش پرسیده است. شرح این گفتوگو در ادامه مطلب آمده است:
کمتر کسی است که در حوزه فلسفه اسلامی پژوهش کند و نامی از دکتر سید یحیی یثربی نشنیده باشد. می‌توان او را از فیلسوفانی به شمار آورد که همواره سعی دارند مواجهه‌ای متفاوت با فلسفه و مباحث فکری داشته باشند. گاهی این نوع نگاه او، از سوی برخی «رویکرد انتقادی» نامیده می‌شود که یثربی دلیلش را چنین توضیح می‌دهد: «در دوران دانشجویی به ما آموختند که ذهن منتقد داشته باشیم و مرحوم امیرحسین آریان‌پور همیشه این دیدگاه را در ما رشد می‌داد که با اندیشه‌ای نقادانه به امور پیرامون‌مان نظر کنیم و بی‌تفاوت از مسائل نگذریم» شاید همین اعتراف او دلیل خوبی باشد برای این‌که چرا او را اغلب «فیلسوف منتقد» می‌خوانند.
سامان صفرزائی: برخی تاریخ‌نگاران تلاش‌های ملکم، مثلا در روزنامه قانون برای برانگیختن روحانیون علیه سلطنت ناصری را، تلاشی برای رسیدن وی به قدرت به هر قیمتی، حتی به قیمت برانداختن «حکومت عرفی» و برپایی «حکومت شرعی» می‌دانند. چنین تحلیل‌هایی که ملکم در آن «ریاکار و فرصت‌طلب (در معنای منفی)» آن توصیف می‌شود به باور شما چه اندازه می‌تواند به واقعیت نزدیک باشد؟ در واقع آیا می‌توان ادعا کرد اندیشه ملکم‌خان برای بسیج طبقه مذهبی جامعه برای ضربه زدن به سلطنت، اندیشه‌ای بوده است که عواقب کار در آن سنجیده نشده است؟ یا مثلا چنان که حامد الگار می‌گوید ملکم‌خان با یکسان جلوه دادن ارزش‌های اسلامی با دموکراسی غربی، موجب «سردرگمی جامعه ایران» شده است. پروژه سیاسی و اجتماعی ملکم برای بسیج طبقه مذهبی جهت رسیدن به مدرنیته سیاسی را چگونه می‌توان توضیح داد؟ و چگونه آن را نقد یا مورد دفاع قرار داد؟
استاد محمود فرشچیان نیازی به معرفی ندارد. او در این سال‌ها نه فقط با هنرش آثار ماندگاری ارایه کرده است که به واسطه اخلاق‌مداری، فروتنی، انسانیت و معرفتی که دارد، چندان خود را به مخاطبان ایرانی و خارجی شناسانده که همه آنهایی که سیر فعالیت او را دنبال می‌کنند به خوبی او را می‌شناسند. طی روزهای اخیر از این استاد پیشکسوت مینیاتور دو تابلوی تازه یعنی «آسمان چهارم» و«شام غریبان» در کاخ-موزه سعدآباد رونمایی شد. با استاد فرشچیان به بهانه این دو تابلو به گفتوگو نشسته‌ایم.
«می‌گویند یك وقت یك زنجره كه یك شب زمستانی یخبندان توی شكاف دیوار خیلی سردش شده بود تصمیم گرفت برود پیش جغد، كه فیلسوف جانوران است و از او كمك بخواهد. جغد گفت چاره مشكل تو خیلی آسان است؛ تو چرا خودت را به یك جانور خزداری مثل سنجاب یا همین گربه معمولی تبدیل نمی‌كنی كه اینقدر از سرما نلرزی؟ زنجره گفت خیلی متشكر، تا به حال به فكرم نرسیده بود، حالا می‌روم این كار را می‌كنم ولی بعد كه خواست خودش را به گربه مبدل بكند دید راهش را نمی‌داند. ناچار برگشت پیش جغد و گفت می‌بخشید، من فراموش كردم راه مبدل شدن به گربه را از شما بپرسم، لطفا از این جهت هم مرا راهنمایی كنید. جغد گفت من درباره مسائل كلی فكر می‌كنم و وقت وارد شدن به جزییات را ندارم؛ از روی همان دستور كلی كه به تو دادم خودت سعی كن راهكار را پیدا كنی... » (از كتاب «یك گفتوگو»/ گفت‌وگوی ناصر حریری با نجف دریابندری/ نشر كارنامه)
لیلا مهداد: فرهنگ، حوزه‌ای است که رسالتش تولید ارزش‌ها و هنجارهای شکل‌دهنده جامعه است. امروزه در جهان نهادها و سازمان‌های فرهنگی همه رسانه‌های همگانی و فرهنگی را تحت‌سیطره خود درآورده‌اند و با جرأت می‌توان گفت امروزه فعالیت‌های فرهنگی چنان با جهان اقتصاد و سیاست درهم آمیخته‌اند که تفکیک آنها دور از ذهن به نظر می‌رسد. بشر امروزی در تمام عرصه‌ها، با همنوعان خود در رقابت است و جوامع امروزی درصددند تا در عرصه رقابت از جوامع دیگر پیشی بگیرند و حرفی برای گفتن داشته باشند و برای عملی‌شدن این خواسته باید روی زیرساخت‌های فرهنگی کار شود. درحقیقت در دنیای معاصر، فرهنگ حوزه‌ای است که بر تمام ابعاد جوامع سایه گسترانده و اگر ما نیز دغدغه توسعه داریم، باید به این حوزه با مهر بیشتری توجه کنیم چون رسیدن به جامعه‌ای توانمند و توسعه‌یافته با چشم‌پوشی از فرهنگ، عملی ناممکن است. با این تفاسیر ما نیز برای دست یافتن به توسعه و کسب جایگاه‌های مناسب در عرصه‌های بین‌المللی نیاز به توجه روزافزون به مقوله فرهنگ داریم و در این راستا این سوال پیش می‌آید که انجام چه‌کارهای فرهنگی‌ای در کشور ما ضروری هستند و باید به‌طور جدی دنبال شوند. برای رسیدن به پاسخ این سوال با جلال جلالی‌زاده، جامعه‌شناس، گپ‌وگفتی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
به فهرست ایمیل‌هایی که در چند ماه گذشته ارسال کرده‌ام، نگاه می‌کنم، همگی ناموفق و بدون پاسخ که بعدها می‌فهمم آدرس ایمیل اشتباه بوده است. دست آخر به لطف تلگرام برایش پیغام می‌گذارم که تصمیم دارم با او مصاحبه کنم، تصمیمی که حاضرم به خاطر فراهم شدن شرایطش تا هر زمان که او بخواهد صبر کنم. چند روز بعد پیام می‌دهد که بعد از بازگشت از کنگره شعر جهانی در چین، شاید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید