یکی از راهکارهای نفوذ غرب در کشورهای درحال توسعه، تهاجم فرهنگی و به‌اصطلاح جنگ سرد فرهنگی است.
احمد مسجد جامعی، معتقد است: الان تظاهر به سواد بیشتر شده است. به قول عین‌القضات همدانی «دریغا که مردم در بند آن نیستند که چیزی بدانند، بلکه در بند آنند که خلق در ایشان اعتقاد کنند که عالم‌اند.» پیش‌تر‌ها مساله «پز» دادن این قدر‌ها نبود.
مهدی محقق، رئیس موسسه مطالعات اسلامی مک گیل و رئیس سابق انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، در گفتگویی صمیمانه، خاطراتی از دوران تحصیل و تدریس خود را بازگو کرد.
می‌گوید تلاش دارد تا با طبع‌آزمایی در قالب‌های ادبی مختلف مانند داستان بلند و ادبیات کودک در کنار شعر که سال‌ها در آن تجربه اندوخته، به یک ادیب شش دانگ مبدل شود.
ایران شناسی در چین بسیار فعال است؛ در 5 دانشگاه چین این رشته تدریس می‌شود و در این سال‌ها کتاب‌های زیادی درباره ایران چاپ شده است
مهری بهرامی‌زاده اصفهان و نویسنده كتاب «بیرون از گذشته، میان ایوان» است. پیش از این خانم بهرامی، نخستین مجموعه داستان خود را با نام «چه كسی گفت: عاشقی از یادت می‌رود» نیز در سال ١٣٩١منتشر كرده است. اما نویسنده، علاقه اصلی خود را حوزه سینما می‌داند تا جایی كه در آموزشگاهی در شهر اصفهان مشغول تدریس تحلیل فیلم است.
در سال‌های اخیر باوجود انتشار داستان‌هایی ارزشمند، داستان ایرانی هنوز مخاطب خود را پیدا نکرده است. شاهد این ماجرا شمارگان اندک کتاب‌های منتشر شده است. کتاب‌هایی که در بیشتر مواقع به چاپ دوم هم نمی‌رسند. وضعیت رمان‌های ترجمه شده کمی بهتر است. بعضی از منتقدین با پیش‌کشیدن این تفاوت، دلیل این موضوع را فقدان آموزش درست داستان‌نویسی می‌دانند.
مردآزما، غول، دیو، جن، آل، اسب پرنده و خیلی چیزهای دیگر را شاید فقط در داستان‌های اساطیری خوانده باشید. داستان‌های کودکی که از پدربزرگ و مادربزرگ می‌شنیدیم. اما حالا همه اینها در یک کتاب دور هم جمع شده‌اند و نویسنده برای ما با زبانی طنزآمیز این حیوانات اساطیری را معرفی می‌کند. احسان رضایی در کتاب «باغ وحش اساطیر» می‌خواهد سبک عجایب‌نویسی را طور دیگری به ما نشان دهد. برای اینکه بدانیم چطور به سمت نوشتن این کتاب رفته است با او گفتوگو کردهایم.
نادره حکیم الهی مثل هنرش خالص و خلاصه است و هنر هیچ‌گونه نمایشی در رفتار و پوشش او ندارد. هنر برایش حقیقت است نه واقعیت که وابسته به زمان و مکان و تصمیم باشد. سنگ‌ها را دوست دارد و درخت‌ها را می‌فهمد. کوه بزرگی است که از فرهاد تقدیر تیشه‌های زیادی خورده و درخت بزرگی که سایه بخیل نداشته است و گل‌های کوچک زیادی در سایه‌اش رشد کرده‌اند. او اخیراً در رشت (خشکه اسطلخ) فعالیت‌های حرفه‌ای خود را دنبال می‌کند. با او در فضای جدید کارهایش گفت‌و‌گویی کردهایم که در ادامه می‌خوانید.
روزنامه‌نگاري دولتي در همه تاريخ ضربه جانكاهي بر پيكر مطبوعات است
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید