گفتگو

آموزش نوین دختران و زنان در تاریخ معاصر ایران، گذاری سخت، توان‌فرسا اما خواندنی، به روزگار ما داشته است. پندار این واقعیت که دختران و زنان ایرانی از چه زمانی و چگونه توانستند به شیوه نوین آموزش ببینند و به مدرسه بروند، ما را دست‌کم به ٢٠٠‌سال پیش بازمی‌گرداند. نه این‌که چنین پدیده‌ای مهم از آن زمان رخ داد؛‌ نخستین بذرهای آموزش نوین در بستر جامعه سنتی و ناآشنا به دگرگونی‌های اجتماعی ایران، از آن زمان کاشته و پایه‌های آن در گذر زمان در دوره‌های بعد گذارده شد.

به لحاظ اقلیمی و جغرافیایی، گستره ای گسترده دارد، به نام «فارس» خوانده می شود اما به آن «فارس تاریخی» اطلاق می شود. پیشینه آن به هزاره های کهن باز می گردد. نمونه واضح و بارز آن در دوره باستان، پارس – و به عبارتی هخامنشیان – بودند و پاسارگاد و پارسه، نماد و نماینده آن به شمار می رود

موسی اكرمی، نویسنده و پژوهشگر فلسفه و فیزیك دوره تحصیلات ابتدایی را در روستاهای سوارآباد و چقاسیاه از توابع شازند گذرانده و پس از پایان دوران متوسطه در اراك، تحصیلات در رشته فیزیك را در اصفهان و شیراز و تحصیلات در فلسفه را در تهران به پایان رسانده است. اكرمی پس از چندین سال تدریس و تحقیق در سال ۱۳۸۲ دوباره به تدریس روی آورد و از سال ۱۳۸۳ مدیریت گروه فلسفه علم دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران را عهده‌دار شد.

تنور جنبش‌های دانشجویی سرد و بی‌نور شده است. گویا رسولان جامعه مدنی که روزگاری روشنفکران مبلغ این جامعه بوده‌اند، اکنون بار مسئولیت خود را بر زمین نهاده‌اند و حتی به آن بی‌اعتقاد شده‌اند. برای واکاوی چنین عارضه‌ای که همه دانشگاه‌ها را در برگرفته است، پای مقصود فراستخواه، جامعه‌شناس و عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی را به میان کشیدیم.

«سراج‌وحی» یا تقریری مختصر از مباحث درس استاد، عنوان کتابی‌است که اخیراً به‌ قلم دکتر سعید لاهوتی از سوی انتشارات سرمدی منتشر شد. دکتر سعید لاهوتی متولد 1333 قم، دکترای دندانپزشکی دارد و عضو هیأت علمی دانشکده دندانپزشکی بود که بازنشسته شد

پرسش از چیستی علم و اینکه چه مدعایی علمی است و کدام‌شان علمی نیستند؟ ما را وارد وادی «فلسفه علم» می‌کند. فلسفه علم بر آن است تا گزاره‌های علمی را از غیرعلمی تمییز دهد. اینکه چه مسیری را طی کرده و به چه میزان به هدف مورد‌نظر خود رسیده است یا نه ما را بر آن داشت تا به سراغ استاد گروه فلسفه‌ علم واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، هادی صمدی برویم.

بارها اصطلاح «متخصص بی‌سواد» را شنیده‌ایم و چه بسا به دیگران هم لقب داده‌ایم. در حالی که این، عبارتی پارادوکسیکال است؛ کسی که در دانش و رشته خود به سطح تخصص رسیده باشد چطور می‌تواند «بی‌سواد» خطاب شود؟

موسیقی هنری است شناخته شده و آشنا اما در عین شناخته بودن بیان‌کننده ناشناخته‌های بسیاری از پیرامون ما است و هر آوا و نوایش مصداق یک بیان و احساس درونی انسان است.گاهی از خشم می‌گوید، گاهی اعتراض، گاهی ازعشق و عاطفه و گاه بیان‌کننده اجتماع و سیاست است.

محمدعلی آذرشب گفت: ما در مقابل کوه‌هایی از مشکلات نسبت به وحدت قرار گرفته‌ایم. قدرت های بزرگ اروپایی به همراه تمام مزدورانشان در منطقه همه بسیج شده‌اند تا وحدت ایجاد نشود.

هر سال ١٦ آذر، دانشجو باشیم یا نباشیم، یاد سه آذر اهورایی در ما زنده می‌شود كه ٦٤ سال پیش از این در سرسرای دانشكده فنی دانشگاه تهران در اعتراض به حضور نظامیان در دانشگاه به خون غلتیدند: مصطفی بزرگ نیا، احمد قندچی و مهدی شریعت رضوی.