مقاله

ژان ژاک روسوژان-ژاک روسو (به فرانسوی Jean-Jacques Rousseau متولد ۲۸ ژوئن ۱۷۱۲ و درگذشته۲ ژوئیه ۱۷۷۸) متفکر سوئیسی، در سده هجدهم و اوج دوره روشنگری اروپا می‌زیست. اندیشه‌های او در زمینه‌های سیاسی، ادبی و تربیتی، تأثیر بزرگی بر معاصران گذاشت. نقش فکری او که سال‌ها در پاریس عمر سپری کرد، به عنوان یکی از راه‌گشایان آرمان‌های انقلاب کبیر فرانسه قابل انکار نیست. اگر چه روسو، از نخستین روشنگرانی است که مفهوم حقوق بشر را بطور مشخص به کار گرفت، اما نزد او از این مفهوم تنها می‌توان به معنایی ویژه و محدود سخن به میان آورد. در مجموع باید گفت که وی رادیکال‌تر از هابس و جان لاک و شارل دو مونتسکیو می‌اندیشید.

جبر و اختیار از مسائل مهم کلامی ـ دینی است که در عرفان و فلسفه نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. با پذیرش جبر، معمای مسؤولیت انسان و معمای خلق گناه از سوی خدا مطرح می شود و با قبول اختیار (تفویض) معمای محدود شدن قدرت خدا و استثناپذیری، قانون استثناناپذیر علّیّت چهره می نماید. متکلمان، فلاسفه و عرفا، هر یک با معیارهای خود کوشیده اند به حل معماها نایل آیند

بخش بزرگی از قران مجید به حکایت داستان هایی اختصاص یافته که خداوند متعال از آن داستان ها به «قصه» و «بیان» و «موعظه» تعبیر می فرماید و این رشته «قصص و مواعظ» که از دوران آدم (ع) تا زمان حضرت خاتم صلی الله علیه و اله و سلم امتداد دارد همه در مقام تذکر و پند و اندرز و عبرت اندوزی و تنبه خواننده دل آگاه است و قران خود مکرر بدین مساله تصریح می فرماید.

فراز و فرود داور،تیمورتاش و نصرت‌الدوله فیروز ازمیان افرادی که در دوران حکومت رضاخان هر یک به نحوی نقشی در تحکیم سلطنت او ایفاکردند،سه نفر به نامهای «تیمور تاش»،«نصرت الدوله فیروز» و «علی اکبر داور» که یک مثلث سیاسی تشکیل داده بودند، با وجود نفوذ زیاد در سالهای اولیه پهلوی نه تنها مغضوب؛ بلکه جانشان را هم از دست دادند. این نوشتار درصدد است تا روند به قدرت رسیدن این مثلث و ارتباطاشان با یکدیگر و در نهایت علت سقوط آنها را بررسی کند.

انبوهی نویسنده،از زمان ابن درید (د.391ق.) تا زمان ما به "معربات" به طور عام، و به معرباتی که ریشه فارسی دارندبه طور خاص، پرداخته اند؛ همه نیز یافته ها و بررسی های خود را در فهرست هایی که بر حسب الفبا تنظیم شده اند، عرضه کرده اند. این شیوه اگر چه برای نظام دهی و شمارش سود مند است، کلمه را به قالبی نبم تهی و خشکیده تبدیل می کند که بار معنایی خود را تا حدبسیار از دست می دهد.

استاد حسین خطیبی، مرد علم و عمل (31 تیر 1295،تهران -31 شهریور 1380، تهران) دبا - سی و یکم شهریور امسال پانزدهمین سالروز درگذشت دکتر حسین خطیبی نوری، استاد دانشگاه، محقق، دولتمرد و شخصیت برجسته و تأثیر گذار در عرصۀ خدمات اجتماعی است. او مرد خودساخته ای بود که به رغم عمری خدمت و تلاش مستمرّ به میهن خود، با تنی در هم شکسته و روحی آزرده رخت از این جهان بیرون برد.

کیسانیه یکى از فرقه‏ هاى مهم شیعى بود که در نیمه دوم قرن اول و نیمه اول قرن دوم، اهمیت زیادى در جامعه اسلامى داشته و تأثیر و تأثرات زیادى در بین مسلمانان برجاى گذاشت. براى تبیین و فهم بسیارى از حوادث و رخ‏دادهاى آن دوره، بررسى دقیق ماهیت فکرى و تکاپوهاى سیاسى بزرگان و هواداران کیسانى ضرورى مى‏نماید. پرفسور ویلفرد مادلونگ دراین مقاله، ضمن بحث از اعتقادات کیسانى و فرقه‏ هاى آنان به نقش این فرقه در تحولات سیاسى، مثل جنبش عباسیان و تأثیر آن در سایر فرقه‏ هاى اسلامى پرداخته است

سخت است درباره فریدون مشیری و اشعارش صحبت کرد اما از شخصیت او حرفی به میان نیاورد. مشیری از جمله شاعرانی به شمار می‌آید که میان سروده‌ها و شخصیتش پیوندی قابل توجه برقرار است؛ آن طور نبود که شعری برخلاف تفکر و ذات فطری خود بگوید. از سوی دیگر مشیری شاعری سرزنده و شاد بود؛ درست برخلاف بسیاری از شاعران بزرگ کشورمان که جایگاه والایی در شعر و ادب این سرزمین دارند اما محزون و غمگین هستند.

شعر غنایی‌ به ‌سبب‌ تأکید بر احساسات‌ و عواطف‌ شخصی‌، در کنار دو نوع‌ دیگر شعر تعلیمی‌ و حماسی‌ که‌ اولی‌ بر «تو» و دومی‌ بر «او» تأکید دارد، بر «من» گوینده‌ تأکید می‌کند. به‌ همین‌ سبب‌ است‌ که‌ نقش‌ عاطفی‌ در آن‌ برجسته‌ می‌شود و به‌ شعر ناب‌ نزدیکتر و از نظم‌ منطقی‌ معنی‌، که‌ در انواع‌ دیگر شعر بیشتر مورد نظر است‌، دورتر می‌شود. از میان‌ اقسام‌ شعر غنایی‌، که‌ هر کدام‌ بر یکی‌ از عواطف‌ بشری‌ بیشتر تأکید دارند، غزل‌ تحت‌ تأثیر عاطفة‌ عشق‌ و دوستی‌ پدید می‌آید که‌ انگیزة‌ آن‌ حُسن‌ و زیبایی‌ است‌

این شاهنامه که به نام بانی‌اش ـ حسین پاشاخان امیر بهادر ـ به «شاهنامه بهادری» معروف است، از جهات بسیاری متفاوت با دیگر نسخه‌های چاپ سنگی است. اول اینکه شاهنامه بهادری از نظر اندازه از سایر نمونه‌های قبلی بزرگتر است. دوم اینکه از توالی تصویری کمتری برخوردار است (در این شاهنامه ۴۰ نمونه تصویری وجود دارد، در حالی که در نسخه‌های دیگر تعداد تصاویر دست کم ۵۷ عدد می‌باشد). سوم اینکه تصاویر این نسخه چه از لحاظ محتوا و چه از نظر شیوه و سبک طراحی، در مقایسه با نسخه‌های قبلی کاملا متفاوت می‌باشد