مروری بر تاریخچه نمایش شادیآور و سیاهبازی ملت ایران زندگیاش با جشن و شادمانی پیوند خورده. به مناسبتهای گوناگون جشن میگرفته و با سرور و شادمانی و نمایش روزگار را میگذرانده است. بهطوریکه مطالعه تاریخ این ملت و بررسی آدابورسوم و سنتهایش، نمایانگر نحوه زندگی، خُلقوخوی، فلسفه حیات و جهانبینی آن است. از دوران سلسلههای پادشاهی هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان، نمایش شادیآور بوده و این هنر ارزش ویژهای داشته است.
هدایة المتعلین فی الطلب کهن ترین کتاب فارسی در علم پزشکی است که تاکنون به دست ما رسیده است. مولف آن ابوبکر ربیع بن احمد الاخوینی از اهالی بخارا و شاگرد یکی از شاگردان محمد بن زکریای رازی بوده است که در اواسط قرن چهارم هجری می زیست. این اثر گران بها از جهات مختلف مانند تاریخ پزشکی ایران، شیوه نگارش واژه ها، و واژه های سغدی به کتاب او راه یافته اند.
نماد «نور» نشانه اصلی و کلید معنایی در فهم متون عرفانی است. یافتن دلالت معنایی نشانه های متون عرفانی به خاطر مناسبات منطقی ومنظم درونی نشانه ها، درک ژرفای معانی را آسان می کند. به گمان در تفاسیری که عرفا از «نور خدا» ارائه می دهند اندیشه عرفانیِ«اتحاد با مطلق» سر مشق مفسران بوده است. معانی و مفاهیم نمادین «نور» بنا به تجارب عرفانی و روحانی صوفیه مختلف است، لیکن مسائل و موضوعات بنیادینی چون، «خود شناسی»،«خداشناسی» و «وحدت وجود» در چارچوب اساسی تجربه عرفانی آنان نیز مشاهده می شود.
این مقاله در صدد است تا دریافت جلال آل احمد از معنا و مفهوم «غرب و غرب زدگی»، تلقی او از علل و ریشه های پدیدار تاریخی غرب زدگی و نیز فهم وی از سنت و دلایل ضرورت بازگشت به سنت را، که نقشی اساسی در شکل گیری فضای ذهنی (پارادایم) تفکر اجتماعی ما ایرانیان در دوره معاصر ایفا کرده اند، به خصوص در قیاس با بصیرت های بنیادین متفکر معاصر، سید احمد فردید، مورد نقد و بررسی قرار دهد. پارادایمی که پس از گذشت حدود نیم قرن از زمان ظهور آن بر ذهن و اندیشه و فضای اجتماعی جامعه ایرانیان غلبه دارد
عبدالله بن جعفر (متوفای۸۰ق در مدینه طیبه) فرزند جعفر طیار و برادرزاده امیر مؤمنان(ع) و از سرداران سپاه آن حضرت در جنگ صفین و نیز از اصحاب پیامبر(ص) و سه امام نخستین و همسر حضرت زینب(ع) و پدر دو یا سه تن از شهیدان کربلاست که دو پسر دیگرش نیز در ماجرای قتل عام مردم مدینه در هجوم سپاه یزید به شهادت رسیدند. افزون بر این همه، شخصیت عبدالله از دو لحاظ درخور توجه است
غرور شاعری که احساس میکند اثرش از او فراتر رفته، چه بسا از همان دم، به یأس بدل گردد: در این حالت، جانمایه قرین شوق و هیجان اثر با جانمایه عذاب و شکنجه و آفرینش همراه است (مصداق آن را در مکاتبات فلوبر میتوان سراغ گرفت که دو سر آن حالت را پیوسته جمع میآورد). اگر اثر در حد کمال باشد، از شرایط زمان تولد خود همچنان که از وسایل فراهمآورنده امکان فهم آن رها و فارغ میگردد. هنرمند در چنین شرایطی، چگونه همچنان میتواند خود را آفرینندة اثر بداند؟ مگر برای اقامه این دعوی لازم نیست که در اثر، هیچ چیز از اختیار بیرون نمانده باشد و او باید بتواند کمترین جنبه و نمای آن را روشن سازد؟
«سر آنتونی کنی» نویسنده کتاب «تاریخ فلسفه غرب» است. این اثر از معروفترین تاریخ فلسفههایی است که به عنوان کتاب درسی در دانشگاههای معتبر جهان تدریس میشود. آنتونی کنی که از تأثیرگذارترین فیلسوفان مدرن است، این تاریخ فلسفه را برای دانشجویان دوره کارشناسی نوشته و گوشه چشمی هم به مخاطبان غیر آشنا با فلسفه داشته است. این کتاب در چهار جلد در سال 2005 از سوی انتشارات دانشگاه آکسفورد به چاپ رسید و تا کنون چاپهای متعددی از آن به فروش رفته است.کنی، در مقدمه این کتاب به نکات مهم و قابل توجهی در باب فلسفه اشاره کرده است که در ادامه ترجمه فرازهایی از آن را میخوانید
نظری بر نخستین داستان دفتر اول مثنوی با تکیه بر تفسیر دکتر زرینکوب داستان «شاه و کنیزک» جلالالدین محمد بلخی در بین تمام داستانهای دفترهای ششگانه مثنوی شریف از ویژگیهای ممتاز عرفانی، اخلاقی، روان شناسی، فلسفی و علمی برخوردار است و لذا این داستان ۲۱۱ بیتی، فضل تقدم بر همه داستانها را به خود اختصاص داده و بعد از «نینامه» در صدر دفتر اول قرار گرفته است
«سیمون وی» به عنوان یك نویسنده معنوی گرا و پایبند به دین مسیح اما گریزان از كلیسا شناخته شده است كه از او به عنوان «عذرای چپی» و «قدیسی كاتولیك در بیرون كلیسا» نیز یاد كردهاند. «نامه به یك كشیش»، از میان آثار سیمون وی، نخستین اثری بود كه از او به زبان فارسی ترجمه شد. آنچه در پی میآید مقدمهی بسیار روشنگر، نكته بینانه، و دل انگیز مصطفی ملكیان، بر این كتاب میباشد كه در آن، پس از ترسیم چهره تابناك این نماد پاكی و پارسایی، درون مایه «نامه به یك كشیش» را در هشت محور و صدو بیست بند آورده است
« گفتم الهی،اگر قصه اندوهگینان برتو بخوانم آسمــان و زمین خون گریند» شیخ ابوالحسن خرقانی یادداشتی گزیده تر و کاملتر ازاین یادداشت درباره قحطی سال 1288 نوشته نشده است: «در سنه هزار و دویست و هشتاد و هشت چنان گرانی شد که نون پنجاه و یک هزار دینار سفید بود و مردم همه مردند و چنان کم آبی شد که سه سال هیچ باران نیامد و برنج باری نه تومان شد و مردم گوشت میته می خوردند و گوشت آدم هم خوردند و گوشت گربه خوردند، خلاصه بسیار مردم از گرسنگی مردند1288»
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید