باور به وجود عناصر اربعه (آتش، آب، هوا یا باد و خاک) و اخلاط و مزاج‌ها (صفراوی، بلغمی، دموی و سوداوی) و طبایع متناظر با آنها (گرمی، سردی، تری یا رطوبت و خشکی) همچنان از ارکان اصلی طب عامه یا مردمی در ایران محسوب می‌شود. پیشرفت‌های چشمگیر علم پزشکی، مانع از تداوم اندیشه و رفتارهای منطبق با نظام طبایع چهارگانه نشده است.
ادبیات شفاهی ملت‌ها دارای تاریخ بسیار قدیمی و وارث آفرینشی خردمندانه است که در زمان‌های بسیار دور همراه با کار و فعالیت‌های انسان‌ها شروع شده و به تدریج تکوین پیدا کرده است. موسیقی یکی از ارکان مهم فولکلور به شمار می‌رود. مطالعه موسیقی جوامع (قومیت‌ها) به عنوان، مطالعه موسیقی در زمینه اجتماعی و فرهنگی تعریف شده است، در این معنا این دانش ترکیبی از انسان‌شناسی و موسیقی‌شناسی است.
بیماری های روانی در روزگاران گذشته معلول قدرت‌های مافوق طبیعی شناخته می‌شدند و بیماری را نتیجه تسخیر ارواح خبیث می دانستند. شخص در اثر تسخیر ممکن است از بیماری با علائم جسمی و روحی رنج ببرد. رام کردن این ارواح که در سواحل جنوبی ایران به باد یا هوا معروف اند با برگزاری مراسمی تحت عنوان زار امکان پذیر است.
این پژوهش به بررسی نقش فرهنگ زندگی در شکل‌گیری معماری خانه‌های اعیانی تهران در دوره قاجار می‌پردازد. هم‌زمان با شناخت شیوه زندگی، ساختار خانواده و شرایط فرهنگی ـ اجتماعی زندگی ایرانیان آن دوره به دنبال دست‌یابی به پاسخ‌هایی دربارهی چگونگی روند خلق و تغییر فضاها است.
ایلات آذربایجان با تولید دست‌بافته‌هایی بی‌نظیر که ارزش و اعتبار خاصی در میان تولیدات صنایع‌دستی ایران دارد، جایگاه ویژه‌ای را در زمینه تولید مفروش به خود اختصاص می‌دهند. ورنی از جمله مفروش‌های تخت‌باف این منطقه است که با نگاره‌هایی خاص برگرفته از شرایط طبیعی منطقه، فرهنگ بومی، باورها و اعتقادات تولیدکنندگان آن، در طرح‌ها و رنگ‌های گوناگون بافته می‌شود.
مقاله حاضر با تمرکز بر تحولات مردم‌نگاری در انسان‌شناسی فرهنگی امریکا در پنجاه سال اخیر استدلال می‌کند که دانش انسان‌شناسی در غیاب رابطه‌ای واقعی و پویا بین نگرش و روش، مطالعه‌کننده و مطالعه‌شونده، داده و نظریه، خرد و کلان، امر محلی و امر جهانی در معرض خطر خنثی و استحاله شدن قرار گرفته است
تاریخ‌باوری جدید، رویکردی در نقد ادبی است که ریشه‌های آن عمیقاً در نظریه فرو رفته است. بدین‌ترتیب این رویکرد اگرچه در نقد ادبی کارکرد خود را نشان داده است، تنها ادبیات و اثر ادبی را هدف بررسی خود قرار نمی‌دهد و تاریخ را نه تنها وسیله‌ای برای واکاوی اثر ادبی می‌داند، بلکه خود آثار تاریخی را نیز در قیاسی متقابل واکاوی می‌کند.
سید محمدحسین طباطبایی معروف به علامه طباطبایی (زاده ۱۲۸۱ خورشیدی در تبریز، درگذشته ۲۴ آبان ۱۳۶۰ در قم) از آن جهت مورد احترام و تجلیل جامعه علمی است که در حوزه علمیه توانست سنت‌شکنی کند.
زندگی پیامبر اکرم(ص) و راه و رسم وی در عرصه‌های گوناگون سرشار از لطافت‌ها و زیبایی‌های رفتاری است. آن حضرت به تمام معنا رحمتی برای همگان بود؛ و تعاملش با دیگران حتی بدخواهان، زشت گویان، منکران و دشمنان، سراسر رحمت و محبت و بخشش و گذشت بود و هرگز بدی را با بدی پاسخ نگفت و نسبت به هیچ‌کس خشونت نورزید، بلکه بدی‌ها را با خوبی می‌زدود و دل‌های سخت را با لطافت رفتاری خویش نرم می‌کرد.
آیا متن مقدس نیازمند تفسیر است و اگر بود، ماهیت این تفسیر و مهمتر «معیار» آن چیست؟ معیار توسط متن مقدس تعیین می‌شود یا باید از بیرون متن آن را جستجو کرد؟ با این فرض که متون مقدس بیشتر قابلیت تأویل دارند تا تفسیر، با این حال، تفسیر (حقیقتا) چیست و به چه معناست؟
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید