خردگرایی انتقادی به زبانی ساده و سرراست، نظرگاهی است که میگوید همهی آنچه ادعا میشود دانش است، در غایت خود جز نظریهای جایزالخطا نیست: حدسهایی صرف که میتوانیم آزمایششان کنیم اما هرگز با پشت سر گذاشتن این آزمایشها، به امری محتملتر از حدس صرف بدل نخواهند شد. هرگز هیچ حقیقتی تا هیچ درجهای وضع نشده است. چیزی که از پی میآید تنها یک طرح کلی است از شرحی بر این نظرگاه ضدشهودی.
صوری شدن نهاد علم و آموزش عالی در ایران معاصر یکی از مهمترین مسائل ما است. صوری و بوروکراتیک شدن دانشگاه و نهاد علم در ایران معاصر شاید به این واقعیت برگردد که ما از همان ابتدای شکل دادن به نهاد آموزش عالی جدید در ایران، یعنی از زمان تأسیس دارالفنون و پس از آن تأسیس دانشگاه تهران، دانشگاه را بیش از هر چیز بهعنوان نهادی برای توطئهی دولت مدرن گسترش دادهایم، نه شکل دادن دولت-ملت مدرن.
نظریه تبیین علوم معرفتی یک دیسیپلین انحرافی است که راههای بسیار مختلف برای رسیدن به مفهوم تبیین دارد، یک شکاف مهم درون این دیسیپلین مربوط به این سؤال است که آیا «روانشناسی گروهی» با مراجعه به وجودهای ذهنی نظیر مقاصد، اعتقادات و خواستها و آرزوها اساساً معتبر است؟
«مردم در سیاست ایران» نام کتابی از دانشمند برجسته تاریخ معاصر میهن ما نیست، بلکه همانطور که مترجم محترم کتاب، بهرنگ رجبی، هم در «عنوان» و هم در «مقدمه مترجم» کتاب آورده، مجموعهای است از پنج پژوهش موردی یرواند آبراهامیان که در سالهای گوناگون نوشته و منتشر شدهاند. بنابراین، این نام درواقع برداشتی است که به حق مترجم از مضمون این مقالهها داشته است. برای دوستداران پژوهشهای تاریخ معاصر ایران نام یرواند آبراهامیان با آثار مهمی چون «ایران میان دو انقلاب»، «تاریخ ایران مدرن»، «کودتا» و مقالههای پراهمیتی که به صورت کتاب منتشر شده یا در مجلههای گوناگون به چاپ رسیدهاند، نامی آشنا، محترم و معتبر است.
طی سالیان اخیر حساسیتهای عمومی نسبت به محافظت از آثار، بناها و بافتهای تاریخی-فرهنگی برانگیخته شده است؛ به گونهای که به نظر میرسد موضوع حفاظت از میراث فرهنگی بتدریج در حال تبدیل شدن به یک مطالبه اجتماعی است. چنین فضایی فرصت مغتنمی است تا مسئولان، پژوهشگران، متخصصان و حرفه مندان به این مهم توجه ویژه داشته باشند. اما شاید این پرسش نزد بسیاری از قشرهای جامعه وجود داشته باشد که چه لزومی به حفاظت و مرمت بناها، بافتها و محوطههای تاریخی وجود دارد؟ اساساً باور حفاظت و مرمت این آثار از چه زمانی در میان مسئولان ذیربط به وجود آمده است؟ و در این خصوص چگونه باید عمل کنیم؟ ما در این گفتار کوتاه در پی آن هستیم که به اختصار در بیان موضوع گفتوگو کنیم.
در سالگرد درگذشت مرحوم علامه طباطبایی، پای صحبت شاگرد دانشورش مینشینیم و گزیدهای از سخنانش را که پیشتر به صورت گفتگو چاپ شده، مرور میکنیم:
«معجزه عصا» یکی دیگر از آثار ماندگاری است که به قلم یکی از اسرای ایرانی در زندانهای بعث عراق رقم خورد؛ معجزهای که به خلق اثری خواندنی و ماندگار انجامید. سید ناصر حسینیپور نویسنده کتاب بسیار خواندنی «پایی که جا ماند»، در دستنوشتههای خود با وجود تمامی سختیها، بهخوبی نقش تأثیرگذار قلم را در بیان خاطرات و رنجهای اسرای ایرانی نشان میدهد.
صورتهای ملکوتیای که مولوی برای کارها و صفات بد بر شمرده است، عبارتند از: ۱) درندهخویی به شکل گرگ، ۲) ستمگری به شکل درخت زقّوم، ۳) خشم به شکل آتش جهنم، ۴) سخنان نیشدار و گزنده به شکل مار و عقرب، ۵) دیر توبه کردن و در انتظار گذاشتن اولیای خدا به شکل معطلی در محشر، ۶) نفسپرستی و تنگرایی به شکل خر، ۷) حسادت به شکل گرگ، ۸) حرص به شکل خوک، ۹) ناپاک دامنی به شکل گند شرمگاه و۱۰) شرابخواری به شکل گند دهان:
اشاره: بخش نخست نوشتار حاضر به اینجا رسید که: باید یک جامعه مجازی درست کنیم و اولین کار این است که باید افراد نظمی را بپذیرند، مدیریت واحدی را بر نظام خودشان بپذیرند. پس ناگزیر بایست مرکزی داشته باشیم، اسمش را هر چه میخواهیم بگذاریم: مسجد، مرکز یا حسینیه. باید مرکزی باشد که به ما هویت جمعی بدهد. یعنی با رفت و آمد به آنجا بفهمیم متعلق به این جامعه هستیم…
هیچگاه مشخص نشده كه یك اثر هنری در چه شرایطی و با چه دلایلی اینچنین میان مردم تاثیر میگذارد و محبوب میشود. هیچ هنرمندی نمیتواند با رعایت چند شرط، خود را برای خلق اثر هنری تاثیرگذار و مردمی آماده كند یا تصمیم بگیرد كه اثری ماندگار بسازد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید