مقاله

مهمترین مسئله ای که اذهان همه جهانیان را این روزها به خودمشغول کرده جنایت تروریستهای سنی در پاریس است و خیلی ها می پرسند: چرا؟ چرا باید عده ای حاضر باشند که حتی جان خویش را فدا کنند تا مردم بی گناهی کشته شوند؟ این سوال را اگر از یک متخصص مسائل اجتماعی و سیاسی و دینی، به خصوص متخصصان مسائل اسلامی در جهان معاصر، بکنید اولین چیزی که به شما خواهند گفت این است که این مسئله پیچیده است و ابعاد مختلف دارد و از هر بعدی که شما به آن نگاه کنید دلائل متعدد برای وقوع این جنایت میتوان تصورکرد. من منکر پیچیدگی این مسئله نیستم و چه بسا اگر خدای نکرده زبانم لال کارشناس رده بالای سی آی ای و کی جی بی و موساد بودم انواع و اقسام تحلیلها و دلائل اجتماعی و تاریخی و سیاسی را هم برای پدید آمدن روحیۀ مسلمانان جهادی و کافر کش ارائه می کردم. اما من کارشناس هیچ مؤسسه ای چه در داخل و چه در خارج ایران نیستم و فقط به عنوان مورخ ایده های اسلامی می خواهم نظر خودم را در بارۀ علت این حادثۀ خشونت بار، که نه اولین حادثه از این دست است و نه آخرین آنها، ابراز کنم.

الگوبرداری علوم انسانی ازعلوم طبیعی غیرممکن است و نباید چنین کرد این دو گونه علم متفاوت هستند و به پدیده هایی متفاوت می پردازند تلاش برای الگوبرداری از روش های علوم طبیعی برای اعمال انسانی اشتباه است.

نشست «نقد عقل تاریخی در فلسفه‌ی دیلتای» از سوی گروه روش‌شناسی و تاریخ‌نگاری پژوهشكده‌ی تاریخ اسلام با حضور منوچهر صانعی دره‌بیدی، استاد دانشگاه شهید بهشتی و دكتر محمدعلی مرادی برگزار شد. گزارش پیشین این نشست به سخنان صانعی دره‌بیدی اختصاص داشت. گزارش پیش رو سخنان محمدعلی مرادی در این نشست است.

تمدن یعنی سبک زندگی مجموعه‌ای از انسان‌ها که در یک دوره تاریخی در یک منطقه جغرافیایی زندگی می‌کردند و دارای اهداف مشترکی بودند و دستاوردهای خاصی داشتند. در این تعریف سبک زندگی، رکن اساسی تمدن است؛ همچنین تاکید می‌شود بر دوره تاریخی و منطقه جغرافیایی که دوره تاریخی می‌تواند کوتاه یا بلند و منطقه جغرافیایی می‌تواند کوچک یا بسیار وسیع باشد، عنصر دیگر تعریف دستاوردها هستند که بدون آن تمدن معنای خود را از دست می‌دهد.

نگاهی به «آخرین مصاحبه‌ها و دیگر گفت‌وگوها» عموما تصور می‌شود فلسفیدن مردانه است، اما لازم نیست همیشه مردانه باقی بماند. کاملا ممکن است روزی روزگاری «زنی» فیلسوف باشد!

واژه رشد اقتصادی در ادبیات جهانی امروز از دور خارج شده است زیرا رشد اقتصادی فقط به میزان تولید ملی و درآمد ملی توجه‌داشت و به جای آن بحث توسعه اقتصادی مطرح شد که به توزیع درآمد و تولید ملی در بین گروه‌های مختلف مردم و عدالت اجتماعی توجه می‌کند. سپس توسعه اقتصادی هم تبدیل به توسعه‌پایدار شد به این معنا که نه‌تنها عدالت باید درباره نسل‌های کنونی رعایت شود بلکه باید به نسل‌های آینده هم توجه شود.

ناتورالیسم اکثر ناتورالیست‌های معاصر تنها این اندیشه را رد می‌کنند که پژوهش فلسفی می‌تواند از جایگاه برتری در خارج از علم انجام گیرد و منکر قضاوت‌های ارزشی هستند که ما درباره‌ی تعقل علمی و مفاهیم علمی که دارای مقام پیشینی هستند، انجام دهیم؛ به‌عبارت‌دیگر، آنان فکر می‌کنند که پژوهش فلسفی بایستی شکل بسیار انتزاعی از پژوهش علمی تلقی شود و آنان بلندپروازی‌های معمولی فلاسفه را به‌مثابه چیزی می‌بینند که باید با استفاده از روش‌ها و ابزارهای بسیاری که فلاسفه به طور سنتی در صدد توجیهش هستند به دست آورند.

کامشاد می‌نویسد: «…هرچه کوشیدم …متن این گفتگو را به ‌دست آورم موفق نشدم. ناگزیر به سراغ کتابخانه بریتانیا رفتم که به موجب قانون یک نسخه از هر اثری که در بریتانیا منتشر شود به رایگان دریافت می‌کند. مصاحبه در جزوه کوچکی حدود سی صفحه چاپ شده بود. به قصد فتوکپی آن، به بخش چاپ و تکثیر کتابخانه مراجعه کردم، گفتند این جزوه منتشر نشده است، حق چاپ و تکثیر آن محفوظ است و باید از بی‌بی‌سی اجازه گرفته شود. گفتم: من قبلا به بی‌بی‌سی سر زده‌ام، از وجود چنین جزوه‌ای بی‌خبرند.

این سخن به ویژه وقتی اهمیت می‌یابد که سالک طریق بداند که مطلوب و محبوب یگانة او، یعنی خداوند متعال که غایت نهایی همة تلاشها و کوششهایش بوده است، همیشه و همه جا با او بوده و حتی یک لحظه هم از او دور نشده است. آنگاه است که بیهوده بودن همة مجاهدتها و سیر و سفرهایش را درمی‌یابد؛ اما به نظر مولوی بدون آن سفرها و ریاضت‌ها نمی‌توان خدا را در دل خود یافت.

دولت تدبیر و امید، نگاه صنعتی به صنعت گردشگری دارد ، نگاهی که حاصل آن، ایجاد محیط برد- برد برای همه است. بخش خصوصی، دولتی و بهره مندان از نتایج سیاست ها: عموم مردم. گردشگری به دلیل گستره ی آن در سطح کشوری و بین المللی به عنوان بزرگترین عرصه ی فعالیت اقتصادی و اجتماعی پس از صنایع نفت، خودرو سازی و غذایی، تعدد واحدهای مرتبط و قابلیت استاندارد پذیری محصولات گوناگون آن، از حدود دو دهه پیش در جهان، در زمره صنعت طبقه بندی شده است. صنعت را عبارت از فرایندی می دانند که دارای زنجیره مواد اولیه، خط تولید، فرآوری و تولید محصولاتی( کالا و خدمات، فیزیکی یا غیر فیزیکی)یکسان در واحدهای گوناگون با مشخصات مطلوب و به مقدار انبوه است که در قالب عرضه و تقاضا منجر به ارزش افزوده می شود .