مقاله

پژوهش کاربردی در صورتی به کار می‌آید که در برنامه توسعه منظور شده باشد؛ طرح برنامه توسعه نیز مسبوق به بینش درک کلی نظام آینده است که در آن علم و تکنولوژی و اخلاق و قانون و قانونگذاری و فرهنگ و آموزش و سیاست به نحوی هماهنگ در نظر آمده باشد. اگر چنین طرح و برنامه‌ای نباشد علم از توسعه جدا می‌ماند و دانشمندان در بهترین صورت وظیفه اداری خود را انجام می‌دهند و اگر احیاناً به حکم غیرت علمی به پژوهش‌های بسیار با ارزش بپردازند چه بسا که بهره‌ای از آن عاید کشور نشود.

مه انسان‌ها در جامعه‌های گوناگون بشری، در یک طبقه اقتصادی جای نمی‌گیرند. در میان طبقه فرودست، کسانی که بر اثر شرایط زندگی به دریافت کمک از دیگران نیازمندند، در دوره‌های گوناگون تاریخ بسیار بوده‌اند و زیست آن‌ها همچون موضوعی اجتماعی می‌تواند بررسی و مطالعه شود. بی‌تردید در برخی بحران‌ها و در زمان رخدادهای سخت تاریخی، نیاز این بخش از بدنه جامعه بیشتر و عمیق‌تر می‌شده است.

از جمله مفاهیمی که در فرهنگ ایرانی رواج بسیاری داشته، دو مفهوم مترادف "قسمت و تقدیر" هستند، هرچند در مواقعی کاربردها و کارکردهای متمایزی هم دارند، اما مساله اصلی آنست که این دو مفهوم به شیوه ای پیچیده و البته گسترده در میان ایرانیان به کار می روند. عموما در تحلیل های انتقادی نسبت به فرهنگ ایران، یکی از شاهد مثالهای تقدیرگرایی و دوری از عقلانیت، حضور این مفاهیم در زندگی روزانه و کاربرد دائمی آن است. این مفاهیم معمولا نشانه نوعی خردگریزی و وجه غیرعقلانی دانسته می شوند. این مساله معمولا در گفتمان های مدرن فرهنگی و تحصیل کرده های مدرن بیشتر مورد نقد قرار می گیرد.

مقدمه: اگر کسی افلاطون را بزرگ ترین فیلسوف تاریخ نشناسد ،بدون شک نمی تواند او را از لااقل سه فیلسوف بزرگ تاریخ به شمار نیاورد او نخستین کسی بود که بحث دقیقی را درباره فلسفه ی هنر مطرح کرد و رساله های چون ایون ، هیپیاس بزرگ ، کتاب دهم جمهوری گواه آنند ، نخستین کسی بود که با استدلال درباره ی این اندیشید که شناخت چیست و رساله مشهور او در این باره یعنی تئتتوس موید این نظر است و همچنین درباره زبان در رساله کراتیلوس اندیشه ورزی کرد و می توان گفت این مسیر به همه ی موضوعات فلسفه می پردازد. در این میان به نظریه ای رسید به عنوان نظریه ی مثل که آن را همیشه به نام افلاطون می شناسند و در کنار او سقراط را نیز می گذارند.

در گذشته كاروانسراها به دو دسته كلی تقسیم می‌شدند؛ یكی كاروانسراهای بین راهی كه نقش مراكز خدمات بین راهی را داشته‌اند. در تمام شبكه ارتباطی كه ما در كشور داریم، بنا به اهمیت راه‌هایی كه وجود داشته كاروانسراهایی ساخته شده‌اند. بسته به میزانی كه یك كاروان در مسیری بین ٣٠ تا ٤٠ كیلومتر، در فاصله‌های مناسب برای یك روز سفر كاروان، یك كاروانسرا به عنوان محلی برای استراحت كاروان‌ها ساخته می‌شد. نوع دیگری از كاروانسرا‌هایی كه در دوره‌های مختلف ساخته می‌شدند، كاروانسراهای شهری بودند. این كاروانسراها در شهرها و در ورودی بازارها واقع شده‌اند. در این بناها كاروان‌هایی كه به شهرها می‌رسیدند بارشان را زمین می‌گذاشتند و حیواناتی كه بارها را حمل می‌كردند تیمار می‌شدند. در این كاروانسراها بیشتر تجار برای مدت محدودی اسكان پیدا می‌كردند و محموله‌هایی كه همراه داشتند در بازار به فروش می‌رساندند و به جای آن اجناس و كالاهای جدیدی خریداری می‌كردند. ما در تمام شهرهایی كه دارای بازارهای بزرگ هستند شاهد كاروانسراهایی هم هستیم كه در ابتدای محدوده بازارها قرار گرفته‌اند. در اصفهان كاروانسرای شاه را در نزدیكی سردر قیصریه داریم. یا در تهران كاروانسرای خانات را در محدوده بازار مولوی داریم و بزرگ‌ترین كاروانسرای شهری كه در كشور داریم، كاروانسرای سعدالسلطنه قزوین است.

كاروانسراها اصولا كنار مبادی ورود به شهر شكل می‌گرفتند، اما در جریان توسعه شهری جزو شهر جدید می‌شوند. در سیر تحول كاروانسراهای تهران می‌بینیم این بناها جذب مركز شهر شده و تغییر كاربری داده‌اند. وقتی كاروانسراها جذب مركز شهر می‌شوند، با یك تغییر عملكرد روبه‌رو می‌شوند. در مرحله نخست تغییر تبدیل به سراهای مرتبط با بازار می‌شوند و در دوره دوم در تهران بیشتر تبدیل به مراكزی می‌شوند كه خدمات اتومبیل ارایه می‌كنند

دکتر سید حسین سیف‌پور فاطمی ‌نائینی، مدیر و سردبیر روزنامه «باختر» مؤسس و صاحب امتیاز روزنامه «باختر امروز» روزنامه‌نگار، سیاستمدار، نماینده مردم تهران در دوره هفدهم مجلس شورای ملی، معاون سیاسی و پارلمانی و وزیر امور خارجه کابینه دکتر محمد مصدق، در روز ۱۲ مهر سال ۱۲۹۶ ه. ش بعد از 3 پسر به نام‌های مصباح، نصرالله، نصرت‌الله و دختری به نام سلطنت، آخرین فرزند روحانی جلیل القدر سید علی محمد نائینی (سیف العلما) و مادرش سیده طوبی ‌‌در شهرستان نائین به دنیا آمد. او پس از پایان تحصیلات ابتدایی در دبستان گلزار نائین، در 13 سالگی برای گذراندن دوره متوسطه به اصفهان رفت و در دبیرستان سعدی تحصیلا‌ت خود را ادامه داد. در سال 1315 با اخذ امتیاز روزنامه باختر که توسط برادرش نصرالله سیف‌پور فاطمی ‌در هفته چند شماره در شهر اصفهان منتشر می‌شد، همزمان با گذراندن دوره دبیرستان به کار روزنامه‌نگاری پرداخت.

یداست که دانشمندان و مهندسان در کشوری که نظام علم و تکنولوژی ندارد نمی‌توانند استعداد علمی خود و علم و مهارتشان را فعلیت بخشند و به نحو شایسته به کار برند. به این جهت ممکن است سودمندترین علوم در جایی به هیچ کار نیاید و صاحبانش به کاری که با تحصیلاتشان مناسبت ندارد بپردازند و علمی که آموخته‌اند عاطل بماند.

یونسکو قرن بیست‌ویکم میلادی را «قرن یادگیری» نامگذاری کرده و «آموزش با کیفیت برای همه» در دستور کار کشورها قرار گرفته است. در این راستا، از یک سو، یادگیری در چهار محور به شرح زیر بازنمایی شده است:

اقعه عاشورا به گواه تمامی مورخانی که با این واقعه روبه‌رو شده‌اند، یک واقعه استثنایی است. چرا؟ ما می‌شنویم که در محرم سال 61 هجری قمری عده قلیلی توسط سپاه کثیری به شهادت رسیدند. از این نمونه‌ها در تاریخ فراوان داریم. می‌شنویم که این کشتار به صورت فجیعی صورت گرفته است. باز هم در تاریخ نمونه چنین وقایعی کم نیست. می‌شنویم که اینها افراد فضیلت‌مندی بودند، صاحب فضیلت هایی بودند و کشته شدند. باز هم ممکن است در تاریخ وقایع زیادی را سراغ داشته باشیم که در آن افراد فضیلت‌مندی مظلومانه توسط عده کثیری کشته شده باشند.