نوشتن و گفتوگو در مورد شهید مطهری سهل و ممتنع است. سهل از آن جهت كه نه تنها به آثار و احولات شخصی وی دسترسی داریم بلكه طی سه دهه اخیر در ابعاد مختلف افكار و آرای وی تحقیقات مفصل و ارزشمندی صورت گرفته است. اما همین فراوانی پژوهش‌ها كار را ممتنع می‌كند. به راستی آیا هنوز حرف نگفته‌ای در مورد او مانده است؟ راه نرفته‌ای كه پژوهشگری دلیر بطلبد؟ برای فهم این مطلب با آقای دكتر سید صادق حقیقت به گفتوگو نشستیم چرا كه ایشان با توجه به سوابق مطالعاتی و پژوهشی خود به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه مفید و صاحب بیش از ده‌ها كتاب و مقاله در حوزه اسلام سیاسی بی‌شك یكی از صاحب‌صلاحیت‌ترین افراد در این حوزه هستند. هدف این گفتوگو تكرار مكررات نبود بلكه ارزیابی‌ای كلی از افكار و آرای شهید مطهری در آستانه سالروز شهادتش بود. امید است این گفتوگو برای علاقه‌مندان نكته‌های بدیع و تازه داشته باشد.
٢٥ ساله بود كه خبر ترور پدرش را از مرحوم دكتر یدالله سحابی شنید. بعد از ٣٦ سال هنوز صدای گریه و «هق هق» سحابی را از پشت تلفن به یاد دارد. می‌گوید شهید مطهری چهار سال پایان عمر خود را در همین خانه‌ای گذراند كه برای مصاحبه آنجا رفتیم؛ خانه‌ای كه از شهید مطهری در قلهك امروز به موزه تبدیل شده مربوط به سال‌های قبل از ١٣٥٤ می‌شود. سال ٥٤ مرحوم مطهری منزلی كه در قلهك داشته را می‌فروشد و مقداری بالاتر از آنجا در حوالی قیطریه زمینی را خریداری و ساختمانش را بنا می‌كند. همان خانه‌ای كه مجتبی مطهری برای آخرین بار صدای استاد را آنجا شنید.
و عرفای اسلامی علی بن ابيطالب(ع) جامع نبوت و ولايت همه اوليا و انبيا است. به تعبير ابن عربی، فبعد رسول الله(ص) علی بن ابيطالب(ع) امام‌العالمين و سر‌الانبياء اجمعين است. در عمق انديشه‌های مولانا جنبه‌ای از معرفت، محبت و تبعيت از امام علی(ع) و آل علی نهفته است که با اساس تشيع به معنا و مفهوم عام، قابل تطبيق است. در مثنوی به پيروی از ولايت و ضرورت معرفت به اهل بیت(ع) تأکيد شده و مولانا بر اهميت انسان کامل و ضرورت پيروی از مرشد و شيخ و قطب ـ که معادل اصطلاح امام در علم کلام و ولی يا اولی الامر در قرآن است ـ تأکيد بسيار دارد. مثلاً در دفتر ششم مفاد حديث نبوی را در باب حضرت علی طرح کرده، در مورد ولايت حضرت می گويد: گفت هر کو را منم مولا و دوست/ ابن عـــم من علی مولای اوست. به اين ترتيب، مثنوی مولوی با اصل ولايت علی(ع) آغاز می شود و پايان می يابد.
استاد شهید مرتضی مطهری محققی بود كه بیش از همه دغدغه خوانش‌های به تعبیر خودش انحرافی از دین و دیانت را داشت و تا جایی نیز كه با اندیشه‌های غربی مواجه می‌شد، می‌كوشید به رفع شبهات از دین بپردازد و قرائتی عقلانی از دینداری ارایه دهد و با دیدگاه‌های به نظر خودش التقاطی مبارزه كند. ایشان در نهایت نیز به تیر ترور كور یكی از همین گروه‌ها به شهادت رسید. گروه فرقان نام شماری از جوانان خام و پرسودا بود كه در بستر هیاهوی روزهای نخست انقلاب، با منشی رادیكال و روش ارعاب و وحشت به قتل چهره‌های اساسی جمهوری اسلامی از جمله شهید مطهری و شهید مفتح دست یازیدند
قرارمان اواخر نخستین ماه بهاری بود؛ در شیراز. شهری كه به بهارش هم معروف است. از من در اتاق مطالعه‌اش پذیرایی می‌كند. اتاق بزرگی كه سرتاسر آن كتابخانه‌های نو ساخته‌ای است كه بوی مطبوع نو‌اش همچنان در فضا پراكنده است. كتاب‌ها از طیف‌ها و رشته‌های مختلفی است. اما وجه غالب مربوط به مطالعات دینی و فلسفه اسلامی است. دو استكان چای می‌ریزد. من مدام از این ور و آن ور می‌پرسم. از بازنشستگی‌اش در دانشگاه شیراز، از كلاس دكتری نهج‌البلاغه‌اش در تهران و... قبلا هم با دكتر جعفری چند باری گفتوگو داشته‌ام. اما هر بار بیشتر پی می‌برم كه ذهن این مرد گنجینه‌ای از تاریخ معاصر ایران است. سوای مطالعات قرآنی و پژوهش‌هایش در نهج‌البلاغه و فارغ از تسلطش بر زبان عربی، دكتر مهدی جعفری بخش مهم و تاریخ ساز این مملكت را زیسته است.
یکی اشتمال «انوار سهیلی» بر شمار بسیار بیشتری از داستانهای گوناگون و دیگر، سازگارتر بودن زبان و عبارت‌پردازیهای آن با ذوق و فهم فارسی‌زبانان ترکیه و هند و اروپا، که زبان فارسی را از این گونه کتابها آموخته بودند. با این وصف، کلیله و دمنه بهرامشاهی و انشای نصرالله منشی در ایران و نزد پارسی‌زبانان صاحب ذوق و صاحب نظر از همان آغاز از کاملترین و پر ارج‌ترین آثار کهنسال این زبان به شمار می‌رفته و سرمشق کار و راهنمای بسیاری از بهترین نثرنویسان سده‌های ششم و هفتم بوده است.
"علی اکبرخان فراهانی، آقاغلامحسین، میرزا عبدالله، میرزا حسینقلی، علی اکبرخان شهنازی و احمد عبادی." بی‌شک اینها نام‌های ساده‌ای برای هیچ اهل موسیقی در ایران نمی‌تواند باشد؛ بلکه اینها اعضای خاندانی هستند که اگر نبودند موسیقی ایرانی چیزی غیر از اینها بود که امروز به داشتنش می‌بالیم. خاندانی که روح‌الله خالقی؛ یکی از بزرگ‌مردان تاریخ موسیقی ایران خاندان هنر نامیده و به حق نامی است شایسته و درخور. امسال یعنی سال 1394 مصادف است با یکصدمین سال وفات یکی از بزرگان این خاندان یعنی میرزا حسینقلی. به همین مناسبت به حضور یکی از تعلیم یافته‌های مکتب میرزاحسینقلی که موسیقی را بی‌واسطه از فرزند او یعنی علی اکبرخان شهنازی فراگرفته آمدیم.
در روزگاری که اقلیم هنر با موانع متعددی مواجه بود، تلاش کرد آهسته گام بردارد تا در مقابل مشکلات کمر خم نکند. گرچه گاهی ناهمواری راه موسیقی، سرعت اش را کم کرد، اما هرگز زمینگیر نشد... حالا به عنوان یکی از جدی‌ترین و حرفه‌ای‌ترین بانوان موسیقیدان کشور فعالیت مضاعفی در حوزه نوازندگی، آموزش دارد. او معتقد است برای رسیدن به تصویری روشن در موسیقی بانوان هنوز هم راهی دشوار پیش‌رو است
شاید تابه‌حال یکی، دو رسانه بخش‌هایی از مهم‌ترین مصاحبه مهندس هادی میرمیران را منتشر کرده باشند؛ مصاحبه‌ای مفصل با داریوش ارجمند در برنامه پرخاطره «طلوع ماه» که نزدیک به ١٠ سال پیش از تلویزیون پخش می‌شد و در تنها برنامه‌ای که به معماری اختصاص داده بود، تصمیم گرفت، طراح، معمار و مدیرعامل شرکت نقش‌جهان پارس را روبه‌روی بینندگان قرار دهد تا با تعریف نسبتا تازه‌ای از معماری عصر حاضر آشنا شوند.
در شماره پیش بخش نخست گفتگو با هندشناس و محقق نامدار، آقای دکتر مجتبائی از نظر خوانندگان گرامی گذشت و بحث به اینجا رسید که: «در اوایل سده دوم هجری ابن‌مقفع کلیلگ و دمنگ پهلوی را به زبان تازی ترجمه کرد و با این کار یکی از عالیترین و کاملترین نمونه‌های فصاحت و بلاغت را در این زبان پدید آورد.» اینک ادامه سخن.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید