اخبار

کتاب «سهم مردم»، نگاهی نو به تاریخ و فرهنگ ایران زمین در گذر زمان تالیف عبدالرحمان حسنی شامل مطالبی از حوزه فرهنگ، سیاست و اجتماع است.

ویم راون نویسنده مقاله سیره و قرآن در دایره المعارف قرآن چاپ لیدن است. وی در مقاله مذکور، پس از بیان معنای لغوی و اصطلاحی سیره، به معرفی کهن ترین منابع سیره می پردازد. سپس، نام راویانی از قبیل وهب بن منبه، عروه بن زبیر، موسی بن عقبه، زهری و ... که در نقل روایات سیره دارای بیشترین شهرت و قهرت می باشند را ذکر نموده و به ابواب مربوط به سیره در جوامع حدیثی اشاره می نماید.

زبانهای ایرانی بخش قابل توجهی از سند هویت ملی و فرهنگی ایرانیان به شمار می‌رود. به جرأت می‌توان گفت زبان فارسی یکی از عوامل حفظ و نگاهبانی این سرزمین از گزند روزگاران بوده و همواره مانع ازهم‌گسیختگی و نابودی هویت ملی و فرهنگی ایران عزیز شده است. بزرگی این درخت تناور به‌واسطۀ رنج‌هایی است که بزرگانی مانند فردوسی، سعدی و حافظ و دیگر اندیشمندان ایرانی برخود هموار ساخته و با آفرینش آثار ارزشمند زبان فارسی را این‌چنین ماندگار ساخته‌اند. به همین ترتیب، زبان‌ها و گویش‌های دیگر نظیر ترکی، عربی و ... که در این سرزمین تکلم می‌شوند نقش چشمگیری در تحکیم مبانی فرهنگ و هویت ایران عزیز داشته‌اند.

امامزاده قاسم در تجریش، یکی از امامزاده های شناخته شده و کهن این منطقه است که در باره آن در کتابها و همین طور برخی از وبسایت ها مقالاتی نوشته شده است. مقاله مستقلی هم در مجله فرهنگ مردم در باره امامزاده قاسم هست که در سال 1392 منتشر شده است. گفتنی است که مقاله مزبور، از رساله حاضر استفاده نکرده است.

از این دقیق‌تر و گویاتر، شاید نتوان رویارویی سنت و تجدد را در ایران معاصر به تصویر کشید؛ روایتی که محمد بهمن‌بیگی، نویسنده ایرانی و بنیان‌گذار آموزش و پروش عشایری در ایران در کتاب «اگر قره‌قاج نبود (گوشه‌هایی از خاطرات)» ارایه داده است. بخشی مهم از تاریخ دو سده اخیر ایران به جدال و رویارویی سنت‌گرایان و تجددخواهان اختصاص داشته است؛ پدیده‌ای جذاب که روایت‌هایی گوناگون از آن در تاریخ ثبت شده است.

دریافت امروزین ما از شیوه آموزش سنتی و مکتب‌خانه‌ای در روزگار گذشته، روشن و دقیق نیست. مکتب‌خانه‌ها بر پایه انگاره‌های ما، مکان‌هایی نامناسب پنداشته می‌شوند که آموزش‌های سنتی در آنها با سخت‌گیری‌های شگفت‌انگیز همراه بوده است. تنبیه‌های سخت، آموزش‌های پیچیده به‌ویژه به زبان عربی و نظام استبدادی حاکم بر آنها در پیوند میان مکتب‌دار و کودکان، بخشی از این برداشت‌ها به‌شمار می‌آید.

اختلاف میان وزارت علوم و دانشگاه آزاد، دست آخر به حذف۶۰۰ کد رشته دانشگاه آزاد ختم شد. اختلافی که پس از جنجال حذف بیش از ٢٩٠٠ رشته محل های این دانشگاه از سوی وزارت علوم، گفته شد به تفاهم و توافق انجامیده است. تا اوایل تیرماه صحبت از حذف تنها ٣٩٩ کد رشته با توافق دانشگاه آزاد بود و حالا با افزایش تعداد رشته های حذفی به نظر می رسد، اختلافات به پایان رسیده است؛ البته به قیمت کاهش رشته های حذفی از ٢٩٠٠ به ٦٠٠ کد رشته.

تجمل‌دوستی گویی یکی از ویژگی‌های تاریخی بخشی از مردمان این سرزمین در تاریخ بوده است. بسیاری از جهانگردان در دوره‌های گذشته با اشاره به این ویژگی در زندگی فردی و اجتماعی ایرانیان، تصویری روشن از آن ارایه داده‌اند. رگه‌های تجمل‌دوستی را به‌ویژه در پوشش و سازوبرگ صاحب‌منصبان کشوری و لشکری می‌توان جست؛ پدیده‌ای که یک ژاپنی توصیفی دقیق از آن به دست داده است.

میخاییل سرگیویچ ایوانف، تاریخ‌نگار و ایران‌شناس روس در کتاب «تاریخ نوین ایران» آماری جالب درباره بخش‌بندی جمعیتی ایران در سال‌های پایانی دوره قاجار ارایه داده است. او در این‌باره می‌نویسد: «در اوایل قرن بیستم، ایران هنوز کشوری فلاحتی بود. همان‌طور که سیدمحمدعلی جمالزاده نیز در کتاب خود به نام «گنج شایگان یا اوضاع اقتصادی ایران» متذکر می‌شود، از جمعیت ٩ الی ١٠میلیونی ایران، بیش از نصف آن را ساکنان ساکنان ده یعنی دهقانان تشکیل میدادند، در حدود یک‌چهارم آن ایلات چادرنشین بودند که به‌طور عمده به دامپروری اشتغال داشتند

این نوشتار با رویکردی تاریخی اما به یادبود و گرامیداشت دختران نخبه هرمزگانی و همه دیگر عزیزانی نگاشته شده است که در سده‌ها و دهه‌های اخیر تاریخ ایران به دلیل نبود و کمبود راه‌ها و جاده‌های مناسب جان از دست داده‌اند؛ همچنین در سوگ توسعه‌ای است که جاده و راه در تاریخ برای ایران به ارمغان می‌توانست آورد و نیاورد، از آن‌رو که ایرانیان هیچ‌گاه نخواسته‌اند باور کنند، بخشی مهم از راه توسعه به‌ویژه در زمینه اقتصادی و اجتماعی، از همین راه می‌گذرد.