تجمل و تفاخر را بسيار دوست مي‌دارند

1396/6/20 ۰۸:۲۰

تجمل‌دوستی گویی یکی از ویژگی‌های تاریخی بخشی از مردمان این سرزمین در تاریخ بوده است. بسیاری از جهانگردان در دوره‌های گذشته با اشاره به این ویژگی در زندگی فردی و اجتماعی ایرانیان، تصویری روشن از آن ارایه داده‌اند. رگه‌های تجمل‌دوستی را به‌ویژه در پوشش و سازوبرگ صاحب‌منصبان کشوری و لشکری می‌توان جست؛ پدیده‌ای که یک ژاپنی توصیفی دقیق از آن به دست داده است.

 دیپلمات ژاپنی و توصیف سازوبرگ نظامیان و اعیان
 

تجمل‌دوستی گویی یکی از ویژگی‌های تاریخی بخشی از مردمان این سرزمین در تاریخ بوده است. بسیاری از جهانگردان در دوره‌های گذشته با اشاره به این ویژگی در زندگی فردی و اجتماعی ایرانیان، تصویری روشن از آن ارایه داده‌اند. رگه‌های تجمل‌دوستی را به‌ویژه در پوشش و سازوبرگ صاحب‌منصبان کشوری و لشکری می‌توان جست؛ پدیده‌ای که یک ژاپنی توصیفی دقیق از آن به دست داده است. نوبويوشي فوروكاوا، دیپلمات و سرپرست گروه ژاپنی در دربار ناصرالدین‌شاه قاجار در کتاب «سفرنامه فوروكاوا» درباره «تجمل‌دوستي رجال‌» ایرانی در دارالخلافه تهران، نخست درباره فراوانی نظامیان و شاهزادگان در این سرزمین می‌نویسد: «در مَثل مي‌گويند كه دو نفر كه در خيابان به‌هم برسند، سومي كه از راه مي‌رسد سرباز است و پنجمي شاهزاده است و هفتمي سرتيپ است. از اين‌جا مي‌توان به كثرت شمار اينان [سرباز و شاهزاده و صاحب‌منصب نظام] پي برد». او درباره شیفتگی رجال و اعیان ایرانی به تفاخر و تجمل چنین روایت می‌کند: «اكابر و اعيان اين مملكت تجمل و تفاخر را بسيار دوست مي‌دارند و به‌ويژه در لباس و در زين و برگ اسب زينت طلا و نقره [زردوز و زركوب] زياد به كار مي‌برند». این جهانگرد ژاپنی سپس به گوشه‌ای از جلوه‌های این تجمل‌دوستی و رواج آن حتی در میان سفیران کشورهای خارجی اشاره می‌کند: «رسم چنين است كه اعيان و اشراف كه از خانه بيرون مي‌روند چند نوكر و فراش در جلو و عقب‌شان روان شوند. از اين‌رو است كه وزراي مختار خارجي هم با چنين موكبي حركت مي‌كنند و سربازان سواره پيش‌وپس كالسكه‌شان مي‌روند. مردم بالاتر از طبقه متوسط شب‌ها كه بيرون مي‌روند يكي- دو نوكر فانوس‌كش همراه دارند».

منبع: شهروند