گفتگو

ایران از اقوام مختلفی تشکیل شده است که هریک متاثر از ارزش‌های اخلاقی، فرهنگی و مذهبی خاصی هستند. این اقوام در طول تاریخ با تبعیت از حیات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران و حفظ هویت معنوی و فرهنگی خاص خود توانسته‌اند بافت فرهنگی متنوع جامعه مدنی ایران را غنی‌تر کنند. نظام ارزشی را می‌شود از دو منظر مورد بررسی قرار داد.

مهدی فرخیان: وقتی امام موسی صدر در اواخرسال ۱۳۳۸ سرزمین مادری خود، ایران را به‌سوی لبنان ترک می‌کرد، علمای کم شماری را می‌شد پیدا کرد که توانایی تطابق خود با ظرفیت‌های جهان جدید را داشته باشند. او البته از مطالعه برای ریشه‌یابی عوامل عقب‌ماندگی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شیعیان لبنان آغاز کرد. او به‌عنوان یک عالم دینی، محصور در مطالعه نماند و از مطالعه به گفت‌و‌گو رسید و از گفت‌و‌گو به عمل. روزی که با هدف ایجاد بسترهای مناسب برای گفت‌و‌گوی ادیان، تصمیم گرفت به عنوان یک روحانی شیعه در کلیسای کبوشیین سخنرانی کند، هیچ عالمی چنین حضوری را تجربه نکرده بود، حضوری که مصداق عینی و عملی برای تحقق آرمان گفت‌وگو بوده است. به این اعتبار،مؤسسه فرهنگی امام موسی صدر بحث «الگوهای گفت‌و‌گو» در اندیشه امام موسی صدر را برگزیده و با دعوت ازحجت‌الاسلام والمسلمین دکتر احمد مبلغی در این باب به گفت‌وگو نشسته است.

فاطمه امیراحمدی: «احمد تمیم‎داری» از استادان دانشگاه علامه طباطبایی، گروه ادبیات فارسی است که زبان انگلیسی و عربی را خوب می‎داند و در حال فراگیری زبان فرانسه نیز هست، از وی در حدود ۳۰۰۰ صفحه کتاب ترجمه و منتشر شده است و واحدی را به نام «ترجمه» در این دانشگاه تدریس می‎کند. ازاین‌رو، در مورد چالش‎های ترجمه و ضعف‎هایی که کتاب‎های برگردان‌شده از زبان مبدأ به مقصد از آن رنج می‎برند، به سراغ وی رفتیم و در این‎ باره نظر و دیدگاه این استاد ادبیات را جویا شدیم.

نباید فرزندانمان را وابداریم با نیاکانمان صحبت کنند، باید نیاکانمان را وابداریم با فرزندانمان حرف بزنند مسعود رفیعی‌طالقانی: روزگذشته بخش نخست از گفت‌وگو با دکتر علی فردوسی مدیر دپارتمان تاریخ دانشگاه نوتردام را درباره مسأله هویت‌گرایی در خاورمیانه و ایران و بحران‌هایی که ما در پیامد این مسأله با آنها دست در گریبانیم، خواندید. بخشی که بیشتر پیرامون تعاریف از هویت، چیستی و کیستی ما گذشت و در پرسش پایانی به مسأله ایران و ایرانیان رسید. امروز اما در بخش‌دوم این گفت‌وگو به‌طور مشخص به مسأله ایران، هویت، چیستی و کیستی در ایران پرداخته‌ایم. آقای فردوسی در این گفت‌وگو چندان با متانت و صبوری به پرسش‌های پرتعداد این قلم پاسخ گفته است که خواننده علاقه‌مند با خواندن متن، به صحت این موضوع پی‌خواهد برد. مسأله فردوسی در این گفت‌وگو رهایی انسان از هر قیدو‌بندی است که در نهایت، صلح و آرامش و امنیت وی را به مخاطره می‌اندازد، هرچند رسیدن به این سخن در حرف‌های این استاد تاریخ، از مسیری علمی و دقیق می‌گذرد که رویکردی اساسا اثباتی دارد.

بابك راحتي، نوازنده تار ازجمله شاگردان نام‌آشناي استاد داريوش طلايي است. او سال‌هاي زيادي در كلاس‌هاي طلايي حضور داشته و از همين رهگذر شيوه نوازندگي طلايي را نيك‌تر از بسياري از نوازندگان و آهنگسازان مي‌شناسد. روزنامه شهروند در گفت‌وگو با راحتي، نظرات او را درباره نگاه استادش به موسيقي ايراني و بداهه‌نوازي در موسيقي ايراني جويا شده و در ادامه به تاثيرات آكادميك اين نوع نگاه پرداخته است.

طلایی: شهنازی دنیای دیگری به سمت من گشود سامان آسمانی: تار ایرانی در طول این سال‌ها بزرگانی همچون استادان جلیل شهناز، محمدرضا لطفی و فریدون حافظی را از دست داد. با این وجود اساتید بنامی همچون داریوش طلایی، حسین علیزاده و دیگران در حوزه تدریس و اجرا كارهایی را انجام داده‌اند كه موسیقی ایرانی را سرپا نگه داشته است. داریوش طلایی برخلاف علیزاده اما در صحنه اجرای فعالیت چندانی ندارد و بیشتر وقت خود را روی كارهای پژوهشی، تدریس و تالیف گذاشته است. «شهروند» در این صفحه به بخش كوچكی از تلاش‌های طلایی پرداخته است. صحبت كردن با داریوش طلایی یكی از كارهایی است كه می‌تواند ما را به شناخت دیدگاه‌های او درباره موسیقی ایرانی نزدیك‌تر كند. شرح این گفت‌وگو در ادامه مطلب آمده است:

احسان هوشمند (زاده ۱۳۴۷ در بیجار كردستان)، روزنامه نگار و پژوهشگر مطالعات قومی است. او دارای کارشناسی ارشد در رشته جامعه شناسی و علاوه بر فعالیت‌های روزنامه نگاری، مقالات و کتاب‌هایی را در زمینه تحلیل و بررسی مسائل اجتماعی و به ویژه مسائل اقوام مانند مسائل کردستان، سیستان و بلوچستان ، هویت ملی، دگراندیشان، توسعه ایران و آسیب‌های اجتماعی در کارنامه خود به ثبت رسانده است. ریشه‌های توسعه نیافتگی و آموزش و پرورش ایران، نگاهی دیگر به روند توسعه در حوزه‌های کردنشین غرب ایران، توسعه سیستان و بلوچستان و چالش‌های پیش‌رو، مروری بر فعالیت‌های هیات حل مسئله کردستان و خشک شدن دریاچه ارومیه و سوءتدبیرها از جمله نگارش‌های وی است، گفت‌وگویی را با وی انجام دادیم كه در زیر می خوانید:

ما کیستیم؟ یک پرسش خطرناک مسعود رفیعی‌طالقانی: درباره گفت‌وگویی که پیش‌رو دارید چیز زیادی نمی‌توان گفت، چه آن‌که بیم می‌رود تکرار مکررات شود یا بحث اصلی را به حاشیه براند. با این وصف اما دریغ است اگر در آغاز، شما را به خواندن متن این گفت‌وگو با دکتر علی فردوسی، تشویق نکنم، زیرا حرف‌های دقیق آقای فردوسی خواننده مشتاق را به وجد خواهد آورد و او را به شمار زیادی از حفره‌ها و گرفتاری‌های ذهنی و اجتماعی‌اش آشنا می‌کند. گفت‌وگویی که با یک پرسش، آن هم پرسش از خویشتن شکل گرفت و پرسش از هویت، کیستی و چیستی به آن الحاق شد. پرسش‌هایی که در این گفت‌و‌گو طرح شده‌اند - خاصه اولی - دغدغه صاحب این قلم در انجام این کار را به خوبی روشن می‌کنند و نیاز به توضیح اضافی را بی‌نیاز؛ آن‌جاکه چشم باز می‌کنیم و می‌بینیم در بطن خاورمیانه و زیر آوار آشوبی هویتی درحال زندگی هستیم و صلح و دوستی و همزیستی بدل به رویایی عجیب شده‌اند.

محمدحسین نجاتی: تحریم‌ها چه چالش‌هایی را برای توان تحقیقاتی کشور ایجاد کرد؟ رفع تحریم‌ها چه برکاتی می‌تواند برای روند تحقیقاتی کشور داشته باشد؟ پاسخ به این سؤال‌ها یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دانشگاهیان به‌عنوان یکی بازوان اصلی جامعه ایرانی است. در روزهای اخیر که با روزهای ابتدایی پس از رفع تحریم‌ها هم‌زمان شده است، بخش زیادی از مردم و افکار عمومی به‌دنبال پاسخ این سؤال هستند که تأثیرات رفع تحریم‌ها چه مواردی می‌تواند باشد. دراین‌میان به فراخور هر بخش پاسخ‌هایی به این سؤالات داده می‌شود، اما در حوزه‌های تخصصی‌تر، مانند تحقیقات علمی با ارزش بالا و در اصطلاح «های‌تک» اوضاع متفاوت‌تر است. در این بخش‌ها اثرات تحریم‌ها گرچه بیش‌ازپیش ناملموس بود، اما ضربه‌های زیادی به بدنه تحقیقاتی کشور وارد کرد.

تیراندازی هم ٣٠ تیـر را متوقف نكرد علی ورامینی: به قول خودش با ادبیات وارد عرصه سیاست شد و این ادبیات بود كه وی را با دغدغه‌های كشورش آشنا كرد. جمع علاقه‌اش به ادبیات و سیاست بود كه لقب شار ملی از سوی دكتر مصدق را برای او به ارمغان آورد. عبدالعلی ادیب برومند كه می‌توان او را تاریخ جبهه ملی نام گذاشت در سال ١٣٠٣ و در استان اصفهان به دنیا آمده است. از ١٧ سالگی و تحت تاثیر شعرای مشروطه، شعر گفتن را شروع می‌كند. آنقدر زود با مساله سیاست روبه‌رو می‌شود كه می‌گوید خیلی زود بزرگ شده و بچگی كردن را اصلا به خاطر ندارد. در جوانی و در دانشگاه تهران حقوق می‌خواند. بعد از فارغ‌التحصیلی از پذیرفتن دادیاری دادگستری استان اردبیل خودداری می‌كند و به وكالت می‌پردازد.