گفتگو

در علم «تاریخ» بسیار مطلع است. تمام متدهای جهانی روز را می‌داند و حتی خود، اکنون به جایگاهی رسیده که نظریه‌ پردازی نیز می‌کند. اگر بگوییم طرح و بحث «تاریخ محلی» در فضای تاریخ نگاری امروز ایران مدیون اوست، سخنی به گزافه نگفته‌ایم. او که تلاش کرد این گونه، به فضای علمی ایران راه یافته و در دانشگاه‌ها تدریس شود، حتی انجمنی هم دارد که با این عنوان فعالیت می‌کند. «مرتضی نورائی» چیزی در حدود 26 سال است که تدریس در فضای آکادمیک را تجربه می‌کند و اکنون استاد تمام در گروه تاریخ دانشگاه اصفهان است.

توفیق گلی‌زاده، مولف کتاب «اندیشمندان پداگوژی، از عصر روشنفکری تا امروز» با اشاره به تاثیر روسو در تاریخ آموزش گفت: روسو با نوشتن «اِمیل» پیش از هرچیز، از او چهره یک پداگوژ را نشانه‌گذاری کرد. وی در این راستا به نظریه‌پردازیِ نوینی می‌پردازد که تازشی است علیه نگرش و کردار تاریخی گذشته و پیشینیان.

حسن محمودی می‌گوید جریان داستانی ایران از نبود آمارهای واقعی برای سیاستگذاری و فعالیت ناشران غیرحرفه‌ای در بازار کتاب ضربه می‌خورد.

امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند همکاری مترجمان حرفه‌ای و فعالان دانشگاهی هستیم تا نظام آکادمیک را به کار حرفه‌ای ترجمه پیوند بدهیم. متأسفانه در شرایط فعلی این همکاری خیلی کم وجود دارد و هنوز ضرورت آن درک نشده

نواشعری ها نگاه غیرتاریخی به اسلام دارند به این معنا که اسلام در صورت راستینش بدون نیاز به هیچ امر زائدی می تواند جامعه را از انحطاط نجات داده و به ترقی واقعی برساند.

هنام زنگی، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس گفت: اساسا هنر میل آشکاری به بروز معنا و ابراز آن دارد و اصلی‌ترین نقش آن معنابخشی به محیط و جامعه است.

سیدعلی صالحی؛ شاعری است که کمترین دستاوردش امضای مشخص خودش پای کارش است. می‌توان شعری را خواند و با اطمینان گفت سروده سیدعلی صالحی است. واژه‌های نرم‌خوی شعر صالحی، زبان غنایی و تلاش برای نزدیکی به جهان روزمره انسان امروز، اگرچه ذهنیت تجربه‌گرا را همواره راضی نگه نمی‌دارد، ابعاد دنیای شعری صالحی را خودبسنده و متکی به خود حفظ می‌کند. اما صالحی یک خصوصیت دیگر هم دارد و آن این که حرف دلش را می زند و خواسته و مطالبه ای در خصوص ادبیات و زندگی اگر داشته باشد بیان می کند و مطالباتش هم همیشه به گونه ای است که شامل همه اهالی قلم می شده...

«والدن» اثر هنری دیوید ثورو با ترجمه سیدعلیرضا بهشتی‌شیرازی از سوی نشر روزنه زمستان گذشته منتشر شد و در فاصله کوتاهی به چاپ دوم رسید. «والدن» یکی از پنج یا هفت شاهکار به‌یادمانده از ادبیات امریکا شناخته می‌شود. این در حالی است که اغلب خوانندگان و تحسین‌کنندگان آن در طول 160 سال گذشته، لااقل در عمل با اندیشه‌های ثورو همدلی نداشتند. این نکته‌ای است که عظمت و ارزش ادبی والدن را دوچندان می‌کند.

مناسبات را به حدی رسانده‌ایم که باید با احتیاط در مورد موسیقی نواحی صحبت کنیم فکوهی: سیاست فرهنگی ایران باید به سمت گشایش و کنار گذاشتن مطلق ممنوعیت برود. درمحیط‌های گلخانه‌ای فرهنگ به‌وجود نمی‌آید؛ برای رشد فرهنگ باید آن را گسترش بدهیم و چاره این کار از نگاه من از بین بردن ممنوعیت‌ها و انحصار‌است. اگر بخواهد دولت مدرن و توسعه یافته باشد نباید تصدی فرهنگ را در دست داشته باشد.

محمدحسین خسروپناه کتاب «شب‌های نویسندگان و شاعران ایران» را منتشر کرده است.‌آن رویداد به شب‌های شعرگوته معروف شد و در دامن زدن به فضای اعتراضی و انقلابی بسیار موثر بود. در لین کتاب علاوه بر گزارش شعر‌‌خوانی‌ها و سخنرانی‌ها، از حواشی آن هم گزارشی به دست داده شده است.