گفتگو

پروفسور کلایتون کراکت، رئیس مرکز مطالعات دینی دانشگاه آرکانزاس مرکزی آمریکا در کتابی با عنوان «دریدا بعد از پایان نوشتن: الهیات سیاسی و مادی گرایی جدید» که پارسال از سوی انتشارات دانشگاه فوردهام منتشر شده به بررسی آرای متأخر ژاک دریدا، فیلسوف ساختارشکن فرانسوی پرداخته است.

علوم انسانی به معنای مدرن و امروزی آن از چه زمانی وارد ایران شد؟ پاسخ به این سوال صرفا یك پاسخ تاریخی نیست بلكه دقیقا معطوف به جامعه امروز ما است. تجربه هیچگاه نمی‌تواند منقطع و بدون تكیه بر میراث تاریخی شكل بگیرد. به همین جهت آشنایی با اولین مواجهه ما با علوم انسانی مدرن می‌تواند به فهم موضع امروزی مان در قبال علوم انسانی كمك كند

به تازگی کتاب «شاهکارهای فرش‌بافی مشهد در عصر قاجار» نوشته حسین کمندلو با شمارگان هزار نسخه، 201 صفحه و بهای 55 هزار تومان از سوی موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری (متن) فرهنگستان هنر روانه کتابفروشی‌ها شده است.

اسدالله عَلَم (مرداد ۱۲۹۸بیرجند - ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ آمریکا) یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمد رضا پهلوی، وزیر دربار و نخست وزیر ایران بود. مهم‌ترین سندی که از علم باقی مانده، مجموعه هفت جلدی یادداشت‌هایش است که بنا به خواسته خودش، بعد از فروپاشی سلطنت پهلوی منتشر شد.

سعدی و شعر او سهم عظیمی در پیشینه فرهنگ و ادبیات ایران و معرفی آن به غرب و جهان داشته است. در تقویم ملی ایران یک اردیبهشت، روز بزرگداشت سعدی نام‌گذاری شده است، در آستانه روز بزرگداشت این شاعر سخنور و برای آشنایی بیشتر با سعدی و شعر او گفت‌وگویی با مهدی ماحوزی، استاد دانشگاه و از پژوهشگران حوزه ادبیات فارسی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

فريدالدين ابو حامد محمدعطار نيشابوري، معروف به شیخ عطار نیشابوری، يكي از شاعران بزرگ متصوفه و از مردان نام آور تاريخ ادبيات ايران در اواخر قرن ششم و اويل قرن هفتم هجري قمري است. عطار علم طبابت می‌دانسته و تا مدت‌ها در دکان عطاری مشغول بوده است. روایتی وجود دارد که با دیدن شیخی متحول می‌شود و از آن پس به عرفان و شعر روی می‌آورد.

بحث رابطه علم و دین موضوعی كلاسیك در مباحث فلسفی چند سده اخیر است. در ایران نیز از نیم سده گذشته نسبت علم و دین بطور جدی محل توجه روشنفكران و متفكران است. برخی بر جدایی این دو از یكدیگر سخن می‌گویند و گروهی از تعارض یا تلازم آنها. در دهه‌های بعد از انقلاب این موضوع تحت عنوان اسلامی كردن علوم انسانی دنبال شد و موافقان و مخالفان خود را برانگیخت

این‌بار نه به بهانه سینما، سیاست یا بررسی وضعیت جامعه كلیمیان ایران كه به بهانه انتشار مجموعه داستان‌های «هارون یشایایی» كه سال‌هاست روی آنها كاركرده و تعدادی را در هفته‌نامه «كرگدن» خوانده‌اید با او به گفت‌وگو نشستم. این سال‌ها «پرویز خان» یا همان «هارون یشایایی» را با قصه‌ها و نوشته‌هایش در هفته‌نامه كرگدن می‌شناسند. مردی كه از آغاز انقلاب تا همین چند سال پیش رییس انجمن كلیمیان ایران بود.

تاریخ زیست دیرینه انسان بر این کره خاکی بیش از آن‌که با صلح و همنشینی همراه بوده باشد، از خونریزی، جنگ و کشتارهای بزرگ سرشار است. دورانی از زندگی و تمدن بشری را در نظر نمی‌توان آورد که بدون جنگ و خونریزی گذشته باشد.

سال ١٣٨٦ درس كانت ٢ دوره كارشناسی ارشد، شاگرد دكتر كریم مجتهدی بودم. استاد همیشه سر وقت سر كلاس حاضر می‌شد و اگر كسی بعد از او به كلاس می‌آمد، اجازه ورود نمی‌داد. یك ساعت و نیم ایستاده درس می‌داد و برای تفهیم مطلب از تخته‌سیاه استفاده می‌كرد، مثلا اصطلاحات فلسفی را روی تخته می‌نوشت یا برای اشاره به جریان‌های فلسفی‌ای كه به كانت ختم می‌شد، نمودار می‌كشید.