چرا قضاوت درباره‌ی نوسازی پهلوی اول مناقشه‌آمیز است؟ درباره‌ی نوسازی و اصلاحات عصر پهلوی اول، آثار زیادی منتشر شده است. هریک از این آثار از منظری به مواجهه‌ی حکومت با عقب‌ماندگی جامعه پرداخته‌اند و به قضاوت درباره‌ی دستگاه حاکمه و همراهان فکری آن نشسته‌اند.
واژۀ استان و استان بندی در ایران پیشینه ای کهن دارد و همین پیشینه باعث شده است که واژه ها و مفاهیم در ارتباط با آن، در تاریخ و فرهنگ ایران، گوناگون و گسترده باشد
آکویناس، گنت، ابن‌سینا و چندوچون تأویل معنای شیء در سال‌های اخیر دِین اسکوتوس به مابعدالطبیعۀ[۱] ابن‌سینا مورد پژوهش‌های دقیقی قرار گرفته است. پس از انتشار مقالۀ دوران‌ساز اتین ژیلسون در حدود ۸۰ سال پیش، دیگر معمول است که اسکوتوس را در بسیاری از مسائل کلیدی وام‌دار ابن‌سینا بدانیم.
«نیمایوشیج» شعرهای خوب بسیاری دارد اما یكی از شعرهای او كلیدواژه‌ای دارد كه این كلید‌واژه به نوعی حاوی مفهوم سیاسی و اجتماعی خاصی است. قبل از اشاره به این شعر باید بیان كنم كه از زمانی كه «وحدت‌ملی» ایرانیان بعد از دوران مشروطه بیشتر از گذشته شكل گرفت و به نوعی مفهوم «ملت» دچار تجدید حیات شد
شاید قبولیهای سال ۱۳۳۹ رشتة ادبیات فارسی دانشگاه مشهد را بخت یار بود که در آن سال علاوه بر استادان نامداری چون دکتر علیاکبر فیاض و دکتر جمال رضایی، دو استاد فرزانة دیگر هم به گروه ادبیات پیوستند: غلامحسین یوسفی و دکتر احمدعلی رجایی. این هر دو بزرگوار، استادانی شایسته و انسانهایی گزیده بودند، اما دکتر احمدعلی رجایی بخارایی آیتی دیگر بود؛ با شخصیتی والا و منشی شایسته و انسانی.
زبان مازندرانی، از زبان های ایرانی شمال غربی است که به لحاظ جغرافیایی جزو زبان های ایرانی شمال غربی است که به لحاظ جغرافیایی جزء زبان های کرانه دریای خزر به شمار می رود.
قصه شناسان جهان به خوبی آگاهند که ایران یکی از سرچشمه های افسانه‌های جهانی به شمار می‌آید. قصه‌های مشرق زمین به ویژه قصه های نژاد هند و ایران به سرزمین های غربی مهاجرت کرده است.
یکی از بخت های ما ایرانیان این است که زبان ملی و زبان علمی مان یکی است. ملتهایی در جهان و در کشورهای اطراف ماهستند که با به حکم اوضاع و احوال تاریخی با دانسته و به این گمان که اختیار کردن یک زبان اروپایی به عنوان زبان علمی می تواند ایشان را در کار انتقال علوم و غلبه بر عقب ماندگی علمی موفق کند.
تفسیر لطائف قرآن - یا آن گونه که در فهرست ها آمده است لطائف التفسیر - گزیده کهنی است از کشف الاسرار و عده الابرار رشیدن الدین میبدی . این گزیده در قرن هشتم هجری قمری به قلم عبدالحی بن محمد بن محمد جامی نگاشته شده است .
راقم این سطور که خود در جوانی احساس می‌کرد که مردم ایران به تاریخ و تاریخ علم خود بسیار بی‌اعتنا هستند، نمی‌توانند فقط با شعار دادن به گذشته خود افتخار کنند. افتخار وقتی است که ما بتوانیم گذشته خود را بشناسیم و از آن درس عبرت بگیریم
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید