در سالهای پایانی حکمرانی ناصرالدین شاه و دوران حکمرانی مظفرالدین شاه، تاریخ نویسی سنتی ایران به شیوه جدید، دگرگون شد. این دگرگونی، نتیجه ارزندهی ارتباط با اندیشهگران جدید اروپایی بود. میرزا فتحعلی آخوندزاده و میرزا آقاخان کرمانی از نخستین اندیشمندانی بودند که انتقاد تاریخی نوگرایی در تاریخ نویسی را به کار بردند و دیگران راه آنها را دنبال کردند. در این مقاله روند تکوین جریان انتقاد به تاریخنویسی سنتی در ایران عصر قاجار مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.
در این مقاله اندیشهی ایرانشهری در سیرالملوک بررسی میشود. اندیشه خواجه نظامالملک آن گونه که در سیرالملوک مطرح شده است، از سیاست اندیشمندان مسلمان در دورهی میانه پیروی میکند. تجزیه و تحلیل سیرالملوک این فرضیه را توجیه میکند..
گونههای شوخطبعی در شعر سنایی، اعم از هزل و هجو و فکاهه، بیش از آنکه جنبه شخصی یا تفننی داشته باشد، در خدمت نقد اجتماعی و اخلاقی است و کارکرد تعلیمی دارد. همین ویژگی یعنی خدمت به اندیشه، موجب جدیت آنها و آفرینش طنز است. سنایی همانطور که در بیان تجربههای سیر و سلوک عرفانی در شعر فارسی آغازگر است، در طنزآوری در شعر نیز پیشگام است. چنانکه طنز در شعر بزرگانی چون عطار و مولوی و سعدی و عبید و حافظ، در سایة رهاوردهای ارزشمند طنزآوری در شعر سنایی است.
متن پیشرو، مقدمهای بر یک نوشته بلند و تجربهای از چندین سفر به عتبات عالیات است که انشاءالله به صورت مستقل منتشر خواهد شد. سیاق این نوشته نوعی «مطالعه موردی» است که برداشتهای نگارنده در قالبی روایتگونه عرضه میشود و ضرورتا در قالب نوشتارهای رسمی نمیگنجد.
سماع، اصطلاحی است که از زمان رشد عرفان در ایران در آثار صوفیانه درباره آن سخن گفته شده است.بسیاری از عارفان متشرع یا علاقه چندانی به سماع نشان نداده اند و یا برای آن شرایط سختی قایل شده اند.
محمد(ص) مهم ترین جزء نظام فکری عین القضات است و به جرات می توان گفت تمام مفاهیم و مصطلحات مندرج در آثار او، در سایه محمد(ص) معنا می یابند. سالک برای رسیدن به معرفت و مشاهده جلوه حُسن حق، باید مقام وی را درک کند و معانی را در آینه وجود او بیابد.
در نگاه نخست، به نظر می رسد اسطوره و عرفان دو مقوله متفاوت در حیطه علوم انسانی هستند؛ در حالی که با بررسی آن دو از منظری که در این مقاله فرا روی خواننده باز می شود، این دو نه تنها جدا از هم نیستند بلکه می توان گفت عرفان دنباله و تکمله اساطیر خدایان است.
خواب و رؤیا از دیرباز مورد توجه انسان بوده و در برخی از دانشها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. علوم ادیان، اساطیر، روانشناسی، عرفان و تصوف و ادبیات از جمله دانشهایی هستند که به خواب و رؤیا کم و بیش علاقه نشان داده اند.پژوهش حاضر به بررسی خواب و رؤیا در مثنوی مولوی می پردازد
مسلماً پویایی و نگاه تازه به مقوله های سنتی ادب فارسی، از ضرورت های تحقیقی و پژوهشی امروز است که باید با رویکردی تحقیقی و بدیع، ضمن حفظ تعاریف و آراء متقدمان به بازنگری و واکاوی این جلوه ها پرداخت.
هدف نویسنده از این مقاله رسیدن به این موضوع است که تصحیح متون بازمانده از گذشتگان مامی تواند در غنی کردن منابع فرهنگی ما اثر قابل توجه داشته باشد و تا کلیه متون گذشته مورد دقت قرار نگیرد آثاری که در این زمینه داریم ناقص است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید