مقاله

دبا: عصر روز سه شنبه 11 / 9 / 1393 به پاس مقاومت زنان کرد در برابر سلفیان تندرو، یک نشست تخصصی با عنوان « ظرفیت های اجتماعی زنان در تاریخ و فرهنگ ایران » در مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد. آنچه در زیر می خوانید متن سخنرانی آقای دکتر احمد پاکتچی عضو شورای عالی علمی و مدیر بخش علوم قرآنی حدیث و فقه مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است: ما در موضوع مربوط به دفاع قهرمانانۀ زنان کوبانی با پدیده ای مواجه هستیم و آن اینست که چرا امکان چنین موفقیتی حاصل شد؟ زمینه های فکری و ایدئولوژیک چنین اتفاقی چیست؟ و به طور کلی در قاموس اسلام، چه در خوانش سنتی اسلام و چه در خوانش ایدئولوژیک آن چه مفاهیمی وجود دارد که می تواند در این مسئله ایفای نقش کند؟

در دورانِ سی‌ساله‌یِ پس از انقلابِ اسلامی، به دنبالِ شوکی که بر اثرِ آن به ذهن و روانِ مردمِ ایران و بخشِ بزرگی از جهان وارد شد، پرسش‌هایِ بسیاری در باره‌یِ زمینه‌ها و شرایطِ امکانِ این انقلاب در ذهن‌ها نقش بست. این پرسش‌ها ناگزیر کندـوـ‌کاو در بابِ زمینه‌هایِ فرهنگی و سیاسیِ آن را در تاریخِ ایران پیش کشید. گذشته از کندـ‌وـ‌کاو در زمینه‌هایِ دوردستِ تاریخی، کند‌ـ‌وـ‌کاو در تاریخِ دورانِ صدساله‌یِ زمینه‌سازِ انقلابِ مشروطیّت تا انقلابِ اسلامی بیش از همه ذهن‌ها را به خود خوانده است.

اساسا جریان ترجمه در کشور ما و کشورهایی چون ماست.من بدون اغراق عرض می‎کنم، به گمان من بزرگ‎ترین خدمتی که به جامعه ما و تمام جوامع مثل ما می‎توان کرد، ترجمه است.

در یک نگاه می‌توان احکام مترتب بر انواع مختلف اتانازی را در ذیل ملاحظه نمود: در اتانازی اجباری که پزشک برخلاف نظر بیمار، اقدام به سلب حیات او می‌کند، نامبرده مرتکب قتل عمدی شده است و اقدام او مشمول ماده ۲۰۶ ق.م. ا می‌شود. در اتانازی غیرداوطلبانه، گاهی اوقات اساساً اخذ رضایت از بیمار منتفی می‌باشد (بیماران مرگ مغزی)، در مواردی نیز رضایت بیمار اثری ندارد (کودکان و معلولان ذهنی). حال اگر در این موارد بیماران نوع اول موضوع اتانازی قرار بگیرند، با توجه به عرف خاص پزشکی که این قبیل بیماران را در حکم مردگانی می‌دانند که بازگشت آنها به حیات قطعی محال است، لذا اقدام پزشک به اتانازی صرفاً جنایت بر مرده تلقی نمی‌شود، به خاطر اینکه بیماران مرگ مغزی حیات مستقر ندارند.

دانشجویان در كشور ما از زمان تاسیس دانشگاه همواره در فراز و نشیب‌های سیاسی كشور پیشرو بودند و پس از انقلاب نیز در مناسبات سیاسی كشور نقشی تعیین‌كننده و اثرگذار داشته‌اند. جمعیت جوان كشور ما به ویژه در سال‌های اخیر از میان دانشجویان به خوبی توانسته‌اند این روند را تحت تاثیر قرار دهند. چه در شكل‌گیری جمهوری اسلامی و چه در دوام و ثبات آن و تعامل سازنده با گردانندگان آن این گروه بسیار موثر ظاهر شده‌اند. این اثرگذاری و فعالیت در دولت‌های مختلف تاكنون ادامه داشته و در واقع یكی از پایه‌های سیاست در كشور بوده است.

هر سال، شانزدهم آذر فرصتی را فراهم می‌کند تا به نقش و جایگاه سیاسی دانشجویانی که قربانی استبداد ضد روشنگرانه رژیم گذشته شدند، نظر افکنده شود. در این میان، آنچه شاید بارها گفته شده و باز هم نیاز به تأکید دارد، این است که آنچه در سال‌های دهه 1350 و 60 «جنبش دانشجویی» نامیده‌‌شد، دیگر به آن شکل در هیچ کجا، حضور ندارد. هر چند این امر نه به معنی کم اهمیت شدن نقش دانشجویان در عرصه اجتماعی و سیاسی و نه به معنی زیر سؤال بردن این نقش در آن سال‌هاست.

اینها درسهایی آموزنده و هشدارهایی بیدار کننده، اخطارهایی برافروزنده، و آماده‌باشهایی است به خود آورنده، تا مسلمان به پیامبرش، و ذریه به اجدادش، و عالم دینی بر علمش مغرور نشود، و همگان بدانند که دین، متبوع است نه تابع، و پیامبر پیام‌آوراست نه پارتی، و ارزش عمل به اخلاص است نه به زرق و برق ظاهری و نمایشهای ریاکارانه!

16 آبان سال 32 کابینه زاهدی و دولت انگلستان برای تجدید روابط ایران و انگلستان که در جریان ملی سازی نفت قطع شده بود، مخفیانه شروع به مذاکرات کردند. در 24 آبان اعلام شد که نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا از طرف آیزنهاور به ایران می‏آید. نیکسون به ایران می‏آمد تا نتایج «پیروزی سیاسی امیدبخشی را که در ایران نصیب قوای طرفدار تثبیت اوضاع و قوای آزادی شده است» را ببیند. دانشجویان مبارز دانشگاه نیز تصمیم گرفتند که هنگام ورود نیکسون، نفرت و انزجار خود را به دستگاه کودتا نشان دهند. وقوع تظاهرات هنگام ورود نیکسون حتمی می‏نمود. بی‌تردید آنچه جان‌مايه‌حركت 16 آذر را به‌وجود ‌آورد، اعتراض گسترده‌نسل جوان به نمايندگی از ملت ايران در قبال عملكرد رژيم كودتايی است كه با كمك آمريكا و انگليس بر سر كار آمده است و موجب حيات و حضور دوباره‌ استعمار در ايران، به دادگاه بردن مظهر مبارزات ضد استعماری و ضد استبدادی در ايران (مصدق) و بالاخره اعتراضی است كه جامعه نسبت به ورود نيكسون از خود نشان می‌دهد. البته گروهی از متفکران و پژوهشگر سیاسی ایران معتقدند اعتراض دانشجویان ربطی به سفر نیکسون به تهران نداشته است.صفحه اول روزنامه های امروز یکشنبه 16 آذر

متعصب هاى داعشى از اين مى ترسند كه كشته شدن به دست يك زن، آن ها را از هفتاد و دو حورالعين بهشتى محروم سازد. اين در حالى است كه امامان جماعت گروه هاى تندرو از شعارهايى چون هفتاد و دو حورالعين بهشتى به عنوان ابزارهايى براى عضوگيرى استفاده مى كنند. از سوى ديگر دفاع يگان نظامى متشكل از هفت هزار زن كرد، بازدارنده اصلى ورود داعش به شهر كوبانى سوريه است. هر چند پيش از اين هم زنان جزو نيروهاى پيشمرگ در اقليم كردستان بوده و در مناطق كردنشين سوريه هم واحدهاى نظامى ويژه زنان تشكيل شده است، اما در حال حاضر زنان بيشترى براى حضور در جبهه ها داوطلب شده اند. اين در حالى است كه اگر يكى از اين زنان به دست داعش اسير شود به شكل وحشيانه اى شكنجه و كشته مى شود، به همين دليل اغلب زنان كرد تا آخرين نفس و آخرين تيرى كه در تركش دارند مقاومت مى كنند تا مبادا اسير داعش شوند.

عصر روز سه شنبه 11 / 9 / 1393 به پاس مقاومت زنان کرد در برابر سلفیان تندرو، یک نشست تخصصی با عنوان « ظرفیت های اجتماعی زنان در تاریخ و فرهنگ ایران » در مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد. آنچه در زیر می خوانید متن پیام جناب آقای دکتر علی یونسی، دستیار ویژۀ ریاست جمهوری در امور اقوام و اقلیت های مذهبی است که توسط دکتر علی میر انصاری، معاون بخش ادبیات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی خوانده شد: