مقاله

در گذشته، به دلیل اهمیت جایگاه سادات در جامعه، این امکان وجود داشت که کسانی بدون دلیل، خود را در زمره سادات به حساب آورند. به همین دلیل، یکی از وظایف نقبای سادات، با توجه به اسناد و مدارکی که از نسب نامه ها و شجره نامه ها داشتند، این بود تا در این باره اظهار نظر کنند و سیادت آنان را گواهی نمایند. سند زیر برای این امر تنظیم شده است. این قبیل منابع، بخشی از تاریخ اجتماعی ماست.

به دعوت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی سه شنبه 27 تیر 1396 بزرگداشتی در ادای احترام به آثار و شخصیت معنوی و فرهنگی استاد حسن لاهوتی مترجم نامدار و عرفان پژوه محقق معاصر برگزار شد. در این همایش دکتر حسن بلخاری، دکتر مهدی محقق، دکتر غلامعلی حداد عادل و دکتر اصغر دادبه و فرهاد طاهری سخنرانی کردند.

دیروز، تولد 74 سالگی «نصرالله پورجوادی» بود که به این مناسبت به او تبریک می‌گویم. پورجوادی سالیان متمادی است عضو شورای عالی علمی مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی بوده و این نهاد علمی - پژوهشی در زمینه‌های مختلف با او همکاری داشته است

خلافت عباسی در عهد متوکل همچنان دورنمایی از قدرت و اقتدار را در اختیار خویش داشت. در عصر وی به جریان اعتزال خاتمه داده شد، جریانی که مورد حمایت متعصبانۀ سه خلیفۀ پیشین بود.

بررسی متون تاریخ نگاری اسلامی، می تواند به عنوان مسیری برای فهم شیوه ی تفکر مسلمانان درباره ی گذشته در سده های نخست اسلامی تلقی شود. برای این امر می توان با انتخاب رویکرد نظری تفسیرگرایی و ره یافت معناکاوی، منظری متفاوت به این متون داشت.

با مرگ معاویۀ بن یزید (64 ه .ق) خلافت اموی دچار چالشی جدی شد که آن را تا آستانۀ انقراض پیش برد. در هر گوشه از قلمرو خلافت، مدعیانی قدرتمند همچون شیعیان، زبیریان و خوارج سر بر آوردند، اما با قدرت گیری مروانیان و ظهور عبدالملک بن مروان در عرصه سیاسی و به کارگیری امرایی قدرتمند همچون حجاج بن یوسف ثقفی، امویان توانستند بار دیگر قدرت از دست رفته را احیاء نمایند.

آنچه درپی می‌آید، سخنرانی استاد کزازی در بیستمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ خواجوی کرمانی است با موضوع «سنجش خواجو و خواجه در شیوه‌ سخنوری» که در مرکز فرهنگی شهر کتاب ایراد شد.

توحیدخانه به عنوان یک نهاد معنوی و اجرایی وابستگی های منحصر به فردی با تاریخ فکری- سیاسی صفویان در ایران دارد. چنانکه طلوع و غروب آن اصطلاح را تنها باید در میان متون همان دوره جستجو کرد

العیلم الزاخر فی احوال الاوائل و الاواخر معروف به تاریخ الجنّابی کتابی است به زبان عربی در تاریخ عمومی عالم از ابتدا تا قرن دهم هجری که توسط مصطفی جنّابی به سلطان مراد سوم عثمانی (982-1003ق.) تقدیم شده است. به نوشته برخی از مؤلفان، تبار این مورخ از جنّابه فارس (گناوه) است و به همین سبب به جنّابی معروف شده است.

در جریان استیلای مغولان و نیز پیش از آن، کوچ های روشنفکری که از سرزمین های اسلامی تحت اشغال به آناتولی اتفاق افتاده بود در آناتولی به صورت گروه های سازمان یافته پخش شد و موجبات پیشرفت و هر چه ریشه دار شدن فرهنگ و مدنیت اسلامی را فراهم کرد.