مقاله

در سال 1214ش- مصادف با 1835م- مبلغین مسیحی آمریکائی، اولین مدرسۀ چهار کلاسۀ پسرانه و دخترانه را در ارومیه تاسیس کردند. آنها سپس اجازۀ تأسیس مدرسۀ دخترانه ای را نیز در تهران گرفتند؛ مشروط بر این که هیچ دختر مسلمانی به آن مدرسه راه نداشته باشد.

نخستین گویندۀ اصل «موسیقی، دیرتر می آید و عمیقتر»، به درستی مشخص نیست. قوانین جاودانه ای که عمق و شمول وسیع دارند، از چنان سیطرۀ غیر آشکار و نافذی برخوردار هستند که بیشتر اوقات نخستین کاشفان یا گویندگان راز نهانی خود را نیز در بر می گیرند و حتی نامی هم از آنها بر جای نمی ماند

اگرچه زندان و زندان سازی امری مختص به زمان رضاشاه نیست، اما با توجه به رشد سریع زندان سازی در این دوره لازم است که علل و عوامل آن را مورد بررسی قرار دهیم.

تا کنون در مقالات مستند و تحقیقی که پیرامون تاریخ روزنامه نگاری در ایران نشر شده است، نوشتّ مستند و دقیقی از تیراژ واقعی وطبوعات و یا فروش روزانۀ آنان ارائه نشده است. اکثر ارباب جراید معمولاً از ابزار میزان فروش نشریاتشان طفره رفته و می روند. از سوی دیگر در دوران هایی که مطبوعات از نظر کمی و کیفی دارای رشد کم سابقه ای بوده اند به دلیل تعدد آنها و عدم نظارت کافی دولت مرکزی بر چاپ و توزیع نشریات، اطلاعات زیادی از امر تیراژ و فروش جراید وجود ندارد.

پژوهشگران تاریخ همواره بر آن بوده اند که با استفاده از اسناد و مدارکی که در دسترس شان بوده است راهی به گذشته بیابند و از اوضاع مردم آن روزگار آگاهی یابند. از آنجا که بیشتر نویسندگان و مورخان پیشین بر چگونگی گذران مردم توجهی نداشته اند و این امور نزد آنان اهمیت چندانی نداشته است

مسیر جغرافیایی کاروان اسرای اهل بیت (ع) از کوفه تا شام، از موضوعات تاریخی مرتبط با مسئله اربعین حسینی است که درباره آن، میان پژوهشگران اختلاف نظر وجود دارد و هر یک از آنان، یکی از سه مسیر مستقیم (از طریق بادیه شام)، میانی (به موازات رود فرات) و سلطانی را به عنوان مسیرِ کاروان اسرا برگزیده‌اند

آنچه امروز حجم اعظم (و نزدیک به همه‌ی) مثلاً محتوای دورۀ دانشگاهی ادبیات فارسی را به نام ادبیات «اصیل»، «فاخر» و «ارزشمند» اشغال کرده، غالباً همان ادبیاتی است که در روزگار معاصر خودشان خارج از «نُرم» بودند و آنچه امروز در دایرۀ دوره‌های آکادمیک ادبیات فارسی، مغفول، مسکوت یا مطرود واقع می‌شوند، در بسی موارد، جرمشان معاصر بودن است.

«اهالی فلسفه و متفکران ما، ‌کجای جغرافیای فکری جهانی ایستاده‌اند؟» در مواجهه‌ای پدیدارشناسانه با این پرسش، به دو وجه متفاوت می‌توان پاسخ داد؛ وجه نخست، آنگونه که پدیدار و در اینجا، «جای و گاه فلسفی ما در جهان» خود را نشان می‌دهد. دوم‌، آنگونه که همین «جای» و «گاه» در دام مستوری افتاده است و باید به آن مجال داد تا دیده شود.

عرفان در شعر فارسی و یا به تعبیر دیگر شعر عرفانی فارسی پیوندی استوار و جاودان با حکیم سنایی دارد. سنایی بود که سرودن شعر عارفانه را چه در قلمرو اسلوب و صورت و چه در عرصه معانی و مضامین، بنیادی استوار نهاد و راهی پر رهرو را برای شاعران پس از خود گشود.

موضوع این پروژه بررسی نوشته های مستشرقان در موضوع دانش تفسیر قرآن، گردآوری دیدگاه ها، نقد و سنجش علمی آرای گوناگون آنان در این مسئله است. بر همین اساس، محور مطالعه ما در این پژوهش، تنها آثار تفسیری نستشرقان است، نه نوشته های دیگر آنان در موضوعات علوم قرآنی که ارتباط مستقیمی با دانش تفسیر ندارند. نتایج این پژوهه در سه محور مهم قابل ارائه است: