مقاله

حالا يك اشاره هم به عنوان و تيتر مقاله بكنم كه ما را از محدوده برف و سرما خارج نكند، قبل از آنكه برفهاي اروپا آب شود. و آن اصطلاح «برف‌ شيرة سياست» است كه عنوان اين مقاله است.‏ در شيراز معمولاً اولين برف را مردم نمي‌خورند و به قول كشتكاران، آن را «برف گرگ» مي‌نامند؛ ولي در كوهستان ما ـ پاريزـ آن را با شيره انگور مي‌آميزند و مي‌خورند و بسيار هم خوشمزه است، مثل فالوده شيرازي.در ولايت ما يک رگة نازک خاک کبودرنگ هست که به «خاک شيره» معروف است. وقتي شيره انگور را مي‌پزند، اندکي از آن خاک را از رگه معدن درمي‌آورند و توي شيره مي‌ريزند که جوشانده شود و «دُرد» لطيفي در شيره پديد مي‌آيد که بسيار خوشمزه است. ‏

يكي از اصول مسلّم اسلام اين است كه قوانين اسلام همواره در بستر تأمين و تضمين عدالت اجتماعي حركت كند. اين زيربناي فقه و حقوق ماست. غير از عدالت اجتماعي، اخلاق نيز زيربناي فقه و حقوق اسلامي مي‌باشد. پيامبر اسلام(ص) مي‌فرمايند: «انّي بُعثتُ لاتمّم مكارم الاخلاق: من برانگيخته شدم تا مكارم اخلاق را [در جامعه پياده كنم و] به كمال برسانم.» آيا پيامبري كه هدف بعثت خود را تكوين مكارم اخلاق مي‌داند، مي‌تواند پرچمدار قوانيني بر خلاف اخلاق باشد؟ مسلماً خير! يكي از امتيازات بسيار بزرگ اسلام همين اصل تابعيت قوانين از اخلاق است.

استاد یگانه، آقای دکتر شفیعی کدکنی سالهای متمادی است که مشغول تصحیح متون عرفانی و شرح و معرفی آنها، به ویژه عارفان خراسان هستند و تا کنون کتابهای ارجمندی در دسترس مشتاقان قرار داده‌اند که چند مجلدش درباره ابوسعید ابوالخیر است. آنچه در پی می‌آید، بخشهایی از مقدمه پربار ایشان بر کتاب بسیار مهم «اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید» است که با تصحیح و تعلیقات فراوان ایشان و به همت انتشارات «آگاه» به چاپ رسیده است.

صادق هدايت نوشتن «بوف كور» را از ايام اقامت در پاريس در دهه 1920 شروع كرد، دنباله را در تهران نوشت و در سال 1315 در هند به اين شاهكار خود پايان داد. مسافرت او به هند موجب شد به «بوف كور» رنگ‌وبوي هندي بدهد و ما با «بوگام‌داسي» و «مارناگ» و «معبد لينگم» مواجه مي‌شويم. بايد توجه داشت صادق هدايت نخستين ممنوع‌القلم رسمي در ادبيات ايران بود كه در سال 1313 از او در شهرباني اداره تامينات امضا گرفتند ديگر حق ندارد مطلب يا نوشته‌هاي خود را چاپ كند. اين توطئه را علي‌اصغر حكمت، وزير فرهنگ وقت براي صادق هدايت چيد و در واقع عكس‌العمل شديدي بود كه آقايان انحصارطلب فاخر كه ادبيات را فقط در محدوده معلومات خود مي‌دانستند براي جواناني كه جرات كرده بودند وارد اين وادي ممنوع شوند نشان دادند.

چندسال پیش احمد میراحسان در مقاله‌ای که اتفاقا در «شرق» منتشر شد، صادق هدایت را «ویرگولی که واو بود» خطاب کرد. این ترکیب بیش از هرچیز، نشان از این دارد که هدایت در تاریخ ادبیات ایران، به‌جای آنکه نقطه‌ای جدا‌کننده و متمایز به حساب بیاید، وصل‌کننده و امتداد‌دهنده بوده و خواهد بود. اما هر‌چه تاثیر هدایت بر ادبیات ایران، تاثیر پررنگی بوده، میراث به‌جامانده از او در عمق آشفتگی‌ها بیشتر فرو رفته؛ خانه‌اش در عجیب‌ترین شکل ممکن به انباری برای بیمارستان امیراعلم بدل شده، کتاب‌هایش را به ثمن بخس در خیابان می‌فروشند

اولین و اساسی‌ترین نسخه پساساختارگرایی، پساساختارگرایی دریداست اما نسخه دیگری هم وجود دارد و آن دیدگاه فوکو در دوره تبارشناسی در دهه 1970 است. در واقع کار فوکو به دو دوره دیرینه‌شناسی و تبارشناسی تقسیم می‌شود. درست است که تبارشناسی فوکو از همان جایی آغاز می‌شود که دیرینه‌شناسی او به پایان می‌رسد. اما از جهاتی، میان دیرینه‌شناسی و تبارشناسی تفاوت فلسفی قطعی وجود دارد. تفاوت روشن میان دیرینه‌شناسی و تبارشناسی آن است که در تبارشناسی تاکید بر قدرت است نه دانش، بر عمل است و نه زبان. فوکو در کتاب «دیرینه‌شناسی دانش» تلاش می‌کند آن روش فکری و نظری را که از کتاب تاریخ جنون آغاز کرده به‌طور مفصل توضیح دهد.

علماي بلاد اسلامي پيروان مذاهب اسلامي را هدايت کنند تا از تفرقه‎افکني‎‏ها جلوگيري شود. آيت‎الله مصباح يزدي در ديدار با محمد طاهرالقادري رييس جريان منهاج‎القرآن پاکستان با اشاره به برکات انقلاب اسلامي در جهان گفت: اين انقلاب تحولات بسياري در جهان اسلام به وجود آورده و موجب خيزش‎هاي عظيمي شده است.

سلسلة سادات حاکم بر گیلان، بخصوص سرزمینهای شرق سپید رود (گیلان بیه پیش ) که نزدیک به 250 سال بر این ناحیه فرمان راندند، به کارکیائیان نامبردارند. بنیاد گذار این دولت سید امیر کیا نام دارد که یکی از اجدادش،عیسی الکوفی،از بیم عباسیان از کوفه به ابهر آمد و همانجا مقام گرفت. نوادة او ابو محمد حسین(یا ابو محمد حسن) ملقب به عقیقی کوکبی، مدتی از سوی حسن زید حاکم زنجان و ابهر و قزوین بود

سیدیحیی یثربی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی، اخیرا طی نامه‌ای سرگشاده به رئیس جمهور نامه‌ای را با عنوان «چگونه باسوادها حرف بزنند؟» نکاتی را درباره اظهارات ایشان متذکر شده است. متن کامل این نامه بدین شرح است: آقای رییس جمهور گله کرده اند که چرا افراد کم سواد، اظهارنظر می کنند اما افراد باسواد به میدان نمی آیند و حرف نمی زنند. من می خواهم مثل همیشه به دور از موضع گیری های جناحی و با یک نگاه فلسفی، اندکی در این باره بحث کنم.

کوه‌های سر به فلک کشیده و به هم پیوستۀ البرز، از دیرباز خطۀ سرسبز شمال ایران را از سرزمینهای جنوبی جدا نگه داشته و باعث انزوای نسبی اقوام گیل و دیلم شده است.