گفتگو

شیفتگی بسیار به زبان آلمانی او را رهسپار سفر به آن سوی مرزها کرد. برخلاف میل باطنی‌اش قادر به تحصیل در رشته ادبیات آلمانی نشد و به ناچار مطالعه مهندسی فضای سبز در مقطع کارشناسی را در پیش گرفت. آنقدر در فراگیری این زبان رایج در اروپای غربی تلاش کرد که کمتر شهروند آلمانی زبانی می‌توانست متوجه خارجی بودن وی شود

منصور رستگار فسایی می‌گوید، در هر نوع تفسیر شعر حافظ، ما با یک "شاعر" سر و کار داریم که "شعر" تنها ابزار هنری بیان اندیشه‌های اوست و همین "عمل شاعرانه او"ست که سبب شده است تا "شعر"ش در قرن‌های متمادی پس از وی، در مردم چنان اثری بگذارد که همه فارسی‌زبانان و دوستداران "شعر" در شعر وی گمشده خود را بیابند و بشناسند.

اتحادیه می‌گوید: تاریخ علمی است که می‌تواند به اندازه‌ اتم خطرناک باشد، چراکه ممکن است جنگ راه بیندازد و گمراه کننده باشد. اینکه بگویم ما اشتباه کردیم، کافی نیست. اشتباه در تاریخ جایز نیست. هنوز نمی‌توانیم تاریخی از ایران بنویسم که خارجی‌ها به آن رفرنس دهند و هنوز باید به کتاب خارجی‌ها ارجاع کنیم.

گفت‌وگو با پرویز تناولی در روزهایی میسر شد که او در گیر‌و‌دار مشکلات قانونی و حقوقی بود که به واسطه ممنوع‌الخروجی‌اش برایش به وجود آمده بود. دوازدهم تیر که قرار بود این هنرمند پیشکسوت برای سخنرانی و رونمایی از کتاب تازه‌اش با عنوان «زنان اروپایی در خانه‌های فارسی» به انگلیس سفر کند

شما از مسئله‌مند بودن سخن گفتید و نداشتن مسئله را مهم‌ترین مانع تاریخ‌نگاری مدرن عنوان کردید. فرض کنید ما مورخانی داشتیم که مسائلی ناظر به وضعیت اکنون برای آن‌ها وجود داشت، این‌ طیف مورخان ناچارند که به یک معنا گذشته را از منظر مسئله‌ی حال ببینند، نوعی معاصر بودن گذشته که در جمله‌ی معروف کروچه که «همه‌ی تاریخ، تاریخ معاصر است» بازنمایی شده است. در اینجا نیز ممکن است لغزشی به وجود بیاید به این معنا که مورخان به جای «تبیین تغییر» برای «ایجاد تغییر» به تاریخ‌ورزی روی آورند که به این معنا تاریخ‌نگاری به‌غایت ایدئولوژیک به نظر می‌رسد.

سیدعلی صالحی با توجه به زادروز بانو سیمین بهبهانی اظهار کرد: سیمین بهبهان عمر خود را بر سر آزادی بیان گذاشت و شعرهای او مشتعل از عشق و امید و آزادی بود وگرنه به نامی ماندگار در کارنامه خدمات یک تمدن تبدیل نمی‌شد.

علیرضا سمیع‌آذر برای اهالی هنرهای تجسمی و مخاطبان آن نام آشنایی است. فعالیت‌های او چه زمانی که به عنوان مدیر موزه هنرهای معاصر در فاصله سال‌های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۴ در این موزه حاضر بود و به نمایشگاه‌های متعددی از جمله نمایشگاه‌های مرور آثار هنرمندان ایرانی، نمایشگاه‌های هنر مفهومی یا برگزاری چند بینال موفق در این موزه منجر شد یا ترجمه و تالیف کتاب‌هایی مثل «آخرین جنبش‌های هنری قرن بیستم»، «اوج و افول مدرنیسم» یا «انقلاب مفهومی» باعث شده تا از او در طول این سال‌ها به عنوان یک مدیر موفق در حوزه هنرهای تجسمی و البته مهم‌تر از آن به عنوان یکی از مولفان تاثیرگذار در زمینه شناخت تاریخ هنر معاصر در ایران نام برده شود

حمید عطایی‌نظری، عضو هیات‌علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اصفهان و دبیر مجموعه «مطالعات ایرانی‌ـ‌ اسلامی» است. یکی از فعالیت‌های او و هم‌گروهی‌هایش احیای آثار و نسخ اسلامی و فلسفی است. مجموعه «مطالعات ایرانی ـ اسلامی» ازجمله مجموعه‌های درحال انتشار در واحد انتشارات پژوهشکده مطالعات اسلامی اصفهان است که به این مساله اختصاص دارد. از ‌این‌رو به سراغ حمید عطایی رفتیم و در گفت‌وگو با او ویژگی‌های نسخه‌پژوهی در حوزه فلسفی را جویا شدیم.

«هزار حكايت و هزار عبارت عرفاني» تازه‌ترين كتابي است كه بهاء‌الدين خرمشاهي منتشر كرده و آن‌طور كه از عنوان كتاب برمي‌آيد، اين اثر نه تصحيح بلكه انتخاب و گردآوري بيش از هزار حكايت و هزار عبارت از متون عرفاني فارسي يا ترجمه‌شده به فارسي است. كتاب با گزيده‌اي از «دستورالجمهور»كه به احوال و اقوال بايزيد بسطامي مربوط است شروع مي‌شود و با گزيده‌اي از «نفحات‌الانس» جامي به پايان مي‌رسد

بسیاری از دانسته‌های امروز ما از تهران در یک سده اخیر به ویژه در دوره قاجار از نوشته‌های جعفر شهری برآمده است. از همه نوشته‌های او که بگذریم، اگر دو مجموعه بزرگ «تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم؛ زندگی، کسب و کار» و «طهران قدیم» نبود، بخشی مهم از آگاهی‌های ما درباره تهران به ویژه در روزگار قاجار و پهلوی اول، امروز در دسترس نبود؛ چون آنچه را جعفر شهری در کتاب هایش آورده و روشی که در تالیف در پیش گرفته است، در نوشته‌های دیگران اصلا دیده نمی‌شود