مقاله

تفکر حکمت مشرقی دارای یک نوع گنوس یا معرفت نجات بخش است که‌ می‌تواند پاسخگوی نیاز انسان در هرجای کره زمین باشد و این ربطی به جغرافیای ایران ندارد.

دهم بهمن ماه برابر با جشن سده، یکی از کهن‌ترین جشنهای ایرانی است که سابقه‌اش به هزاران سال پیش برمی‌گردد؛ جشنی در قالب احترام به عناصر چهارگانۀ هستی یا چهار آخشیج یعنی آب، هوا، خاک و به‌ویژه آتش.

در میدان عمل کفه تجاوز تخریب و غارت و تاراج محوطه‌های باستانی و مآثر تاریخی و مواریث فرهنگی را به مراقبت و بسیار سنگین‌تر از صیانت از مواریث فرهنگی و حفاظت از محوطه‌های باستانی می‌بینید.

تحقیق و پژوهش در موضوعات مربوط به تاریخ و فرهنگ و ادب ایران، به‌ویژه در سده‌های نخست پس از اسلام، دشوار و طاقت‌فرسا و نیازمند صبر و شکیبایی بسیار است. گردآوری و تتبّع در منابع و مآخذ آن ادوار و درک و فهم شماری از آن‌ها، مستلزم اطلاع و آگاهی کافی از زبان‌های گوناگون است

سال ۱۳۷۱ شمسی بود که فرصتی فراهم شد تا در معيت مرحوم استاد دکتر احمد تفضلی سفری به بمبئی داشته باشم. هدف از سفر خريد يک مجموعه کتاب در حوزه ايرانشناسی و به ويژه کتابهايی در زمينه ادبيات اوستايی و پهلوی و کتابهای دينی آيين مزديسنايی بود که وسيله يکی از پارسيان هند به معرض فروش گذاشته شده بود

درگذشتِ بُهت­‌آورِ شاهنامه‌­شناسِ برجسته مرحوم دکتر ابوالفضل خطیبی (25 اردیبهشت 1339/ گرمسار- 21 دیِ 1401/ تهران) به­‌راستی کمرِ پژوهش­‌های شاهنامه‌شناختی را شکست

در دوران ما، در باب تاریخ و فرهنگ ایران، پژوهشگرانی پا به عرصه نهادند که با وجود خدمات بسیار، قدر ایشان متاسفانه چنان که باید و شاید در زمان حیات آنان دانسته نشد.

شاید عنوان این مقاله را تا اندازه‌‏اى طولانى پندارند؛ ولى با ارائه نمونه‌‏هاى دقیق، کوشش خواهم کرد تا ارزش جاودان فرهنگى و بین‌‏المللى همکارى متفکران ایرانى را در قرون وسطى، در راه پیشرفت تمدن اسلامى ثابت کنم.

روز سه شنبه ۱۳ دی ماه، آقای علی بهرامیان به جمع حاصر در اتاق پذیرایی مرکز دائرة المعارف اسلامی، اعلام کرد که دکتر ابوالفضل خطیبی (۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۹-۲۱ دی ۱۴۰۱) حال خوشی ندارد و قرار است عن قریب کبد آلوده به مرض مهلک سرطان او را پیوند بزنند. سپس پیشنهاد کرد که مجلس نکوداشتی برای او در مرکز برگزار شود بلکه تسکین خاطر او باشد. آقای بجنوردی، رئیس مرکز بی درنگ از این پیشنهاد استقبال کرد و تآکید فرمود که هر چه زود تر این کار بشود.

دریغ و درد كه ابوالفضل خطیبی، دوست عزیز و استاد گرانقدر ما، در مغاك مرگ و خاموشی افتاد. ابوالفضل خطیبی دانشمند و پژوهشگری خودساخته بود و چون به كار تحقیق و پژوهش می‌پرداخت، همه وقت و نیرو و احساس خود را بر سر آن می‌نهاد.